DJI Phantom 4 Pro review: vooral een forse camera-upgrade

Professionele videomakers die aan de slag willen met het maken van dronevideo’s waren tot voor kort aangewezen op zware en dure systemen plus dito camera’s, om bijvoorbeeld in hoge framerates te kunnen filmen in 4K resolutie of om controle te hebben over de diafragmawaarde. Wiebe de Jager ging samen met videomaker Maarten Slooves van AerFilms aan de slag met het toestel om te zien of de Phantom 4 Pro daar verandering in kan brengen.

Drones voor professionals
DJI kondigde de Phantom 4 Pro aan op de dag dat ook de Inspire 2 werd voorgesteld aan het publiek. Met de nieuwe range drones richt DJI zich op professionele videomakers voor wie optimale beeldkwaliteit en controle over alle instellingen essentieel is. Dat uit zich onder andere door het feit dat zowel de P4P als de Zenmuse X4S zijn voorzien van een lichtgevoelige 1” sensor en bitrates tot 100 Mbps aankan. Ook ondersteunt de P4P de nieuwe H.265 compressiestandaard.

Videomaker Maarten Slooves gebruikte het toestel onder andere voor een productie in Bali. Eerder vloog hij met een Phantom 4 en met de Mavic Pro, maar die laatstgenoemde drone heeft hij alweer verkocht. “De Mavic Pro is in veel opzichten een fantastische drone. Maar bij mij geeft de beeldkwaliteit toch de doorslag. En daarin is de Phantom 4 Pro toch significant beter dan de Mavic Pro.”

Uiterlijk en vlieggedrag
Het uiterlijk van de Phantom 4 Pro lijkt sterk op dat van zijn voorganger. Wie goed kijkt ziet dat de body van de P4P net iets dikker is als dat van de Phantom 4, en ook de camera is een stuk forser, om ruimte te bieden aan de grotere sensor. Verder zijn er aan de achterkant twee kleine camera’s zichtbaar, voor obstakeldetectie in achterwaartse vliegrichting, en vind je twee sensoren aan de zijkanten van het toestel. Dat zijn infraroodsensoren voor zijdelingse obstakeldetectie. Die werken echter alleen in de Beginner Mode en de nieuwe Tripod Mode.

Het vlieggedrag laat zich goed vergelijken met dat van de Phantom 4. Er wordt dan ook gebruik gemaakt van dezelfde propellers en motoren, en het gewicht (1.388 gram) is min of meer gelijk gebleven. Goed nieuws is dat de accu’s van de Phantom 4 ook werken met de P4P. De capaciteit van de accu die bij de P4P wordt geleverd is echter net iets hoger dan die van de Phantom 4, namelijk 5.870 mAh in plaats van 5.350 mAh. Daardoor zijn vliegtijden tot een half uur mogelijk. De P4P kent drie vliegmodi: P(ositioning), S(ports mode) en A(tti mode). De intelligent flight modes zijn beschikbaar via de P-stand.

De controller is ongewijzigd gebleven ten opzicht van die van de Phantom 4. Naast de bovengenoemde schakelaar voor de vliegmodi en de 2 sticks voor de bediening heb je de beschikking over een return to home-knop, knoppen voor het maken van een foto of het starten of stoppen van een video-opname, twee draaiwieltjes waarmee bijvoorbeeld de gimbal gedraaid kan worden en de belichtingscompensatie mee gewijzigd kan worden, en twee door de gebruiker in te stellen functietoetsen aan de onderzijde van de zender. Het bereik is zo’n 2 kilometer in de CE-stand.

Camera en settings
De grootste verandering zit hem zoals gezegd in de sensor en bijbehorende elektronica. De CMOS sensor heeft een diagonaal van 1”, en kan maximaal 50 of 60 frames per seconde (afhankelijk van of je in PAL of NTSC werkt) filmen in 4K Ultra HD. Dat biedt de mogelijkheid om beelden in slow motion af te spelen, ook als deze in de hoogste resolutie worden opgenomen. In 1080p HD is de maximale framerate zelfs 120 fps. De sensor is ook lichtgevoeliger dan die van de Phantom 4, waardoor je in schemerlicht minder snel last hebt van ruis. De maximale fotoresolutie is 20 megapixels, flink hoger dan de 12 megapixels van de Phantom 4 dus.

Een ander belangrijk verschil is het feit dat de P4P de mogelijkheid biedt om de diafragmawaarde aan te passen, van f/2.8 tot f/11. Ter vergelijk: de Phantom 4 filmt en fotografeert standaard op f/2.8. Bij situaties met veel licht zal de sluitertijd daardoor erg kort worden, wat weer leidt tot schokkerig beeld of zelfs jello. Maarten: “Idealiter houd je de sluitertijd op 2x de framerate. Dus bij een framerate van 25 fps werk je het liefst met een sluitertijd van 1/50 seconde. Als je de diafragmawaarde niet kunt instellen, dan zul je dus met ND-filters moeten gaan werken. Maar die bieden je niet zoveel tussenstappen, dus dan is een variabel diafragma een uitkomst. Ook al ontkom je op heldere dagen niet aan het gebruik van een ND-filter.”

Ook is het bij de camera van de P4P mogelijk om scherp te stellen op een onderwerp naar keuze, terwijl de camera’s van alle voorgaande Phantoms standaard stonden ingesteld op oneindige focus. De vraag is echter of je hier in de praktijk veel aan hebt. Maarten: “Ik zet de focus van de Phantom 4 Pro eigenlijk altijd op manual bediening en stel deze dan in op oneindig. Het komt eigenlijk nooit voor dat je scherp wilt stellen op iets dat heel dichtbij de camera is.”

Bitrate en codec
Naast de mogelijkheden op het gebied van framerate, diafragma en focus zijn er nog meer veranderingen onder de motorkap doorgevoerd. Zo kun je naar wens beelden opslaan met de nieuwe H.265 codec, die videobeelden iets efficiënter comprimeert, wat tot kleinere bestanden leidt. Niet alle videomontagepakketten kunnen echter overweg met deze nieuwe compressiemethode, dus vooralsnog kun je beter blijven filmen in H.264.

Wel een belangrijke vooruitgang is de hogere bitrate waarmee de Phantom 4 Pro de videobeelden kan wegschrijven. De maximale bitrate is nu 100 Mbps, vergelijkbaar met de bitrate die de Zenmuse X4S haalt. (Ter vergelijk: de maximale bitrate van de Phantom 4 is 60 Mbps.) Hierdoor zullen er meer details bewaard blijven in de videobeelden, iets wat zeker van belang is bij bijvoorbeeld het vastleggen van scènes met veel kleurschakeringen en complexiteit. Zorg wel dat je gebruik maakt van micro SD-kaartjes die snel genoeg zijn om met de hoge bitrate overweg te kunnen (UHS Speed Class 3).

Alhoewel de sensor lichtgevoeliger is dan die van de Phantom 4 is deze nog niet ideaal. Maarten: “Het is soms net op het randje. Tijdens een zonsondergang bijvoorbeeld is het beeld op het ene moment nog prima in orde, terwijl je vijf minuten later al zichtbaar last kunt hebben van ruis. Maar de sensor presteert op het vlak van dynamisch bereik en detaillering wel vele malen beter dan die van de Mavic Pro en de Phantom 4.”

Intelligent flight modes
Net zoals de Phantom 4 biedt de P4P een heel scala aan intelligent flight modes, waaronder Point of Interest, ActiveTrack, TapFly en Course Lock. Nieuw is de Tripod Mode, een functie waar de Mavic Pro ook al over beschikte. Als je deze vliegmodus selecteert dan reageert de drone een stuk minder gevoelig op stickuitslagen, zodat je heel gecontroleerde vliegbewegingen kunt maken. De drone hangt als het ware als een camera op een statief in de lucht. Bijkomend voordeel is dat in deze vliegmodus ook de zijwaarts gerichte sensoren geactiveerd worden, zodat de P4P rondom obstakels kan bemerken.

Het verdient echter aanbeveling om niet teveel te vertrouwen op de obstakeldetectie. De sensoren zijn namelijk niet in staat om heel kleine of dunne obstakels te herkennen zoals hoogspanningskabels of boomtakken. Inmiddels hebben we al van diverse mensen gehoord dat hun Phantom 4 Pro gecrasht is nadat deze met een boomtakje in aanraking kwam: een gewaarschuwd mens telt voor twee. Zie de obstakeldectectie als een uiterste redmiddel, niet als een feature waarop je blindelings kunt vertrouwen.

Conclusie
Alhoewel de Phantom 4 Pro op het eerste gezicht weinig verschilt van de Phantom 4 zijn er een aantal belangrijke verbeteringen doorgevoerd die met name de professionele videomaker zullen aanspreken. De hoge frameratie in 4K resolutie, de mogelijkheid om het diafragma in te stellen, de grotere sensor, en de hogere bitrate van 100 Mbps zijn hierbij de meest in het oog springende verbeteringen.

Je kunt de Phantom 4 Pro zelfs zien als een goed alternatief voor de Inspire 2 met Zenmuse X4S. Zeker als prijs en bedieningsgemak een rol spelen kun je met de Phantom 4 Pro eigenlijk net zo goed uit de voeten als met de veel duurdere Inspire. Alleen voor het maken van zeer complexe shots, waarvoor je eigenlijk een afzonderlijke camera-operator nodig hebt, is de Inspire 2 in het voordeel. maar met intelligente vliegfuncties zoals Course Lock kom je in je eentje ook een heel eind met de Phantom 4 Pro.

Als het gaat om nieuwe features, dan springen de Tripod Mode en de obstakeldetectie rondom er absoluut uit. Het zijn van die zaken die je al snel als vanzelfsprekend aanneemt, maar als je er eenmaal aan gewend bent, dan wil je eigenlijk niet meer terug. Fijn is verder dat je de accu’s van de Phantom 4 – mocht je die al in huis hebben – gewoon kunt blijven gebruiken. Alleen eventuele ND-filters zul je opnieuw moeten aanschaffen, want die passen niet meer.

Met de Phantom 4 Pro bewijst DJI vooralsnog op eenzame hoogte te staan als het gaat om betaalbare drones waarmee je hoge kwaliteit beelden kunt maken. In sommige gevallen is de P4P zelfs te prefereren boven een veel duurdere Inspire, en dat wil toch wel wat zeggen. Mocht je twijfelen tussen de Mavic Pro en de Phantom 4 Pro, heeft de P4P de voorkeur als je geen concessies wilt doen aan de beeldkwaliteit. Wil je vooral een lekker compacte drone voor onderweg, dan is de Mavic Pro de beste keuze.

Voor beginnende dronevideomakers is de Phantom 4 Pro wat minder geschikt. Door de overdaad aan settings raak je al gauw de draad kwijt, zeker als je niet bekend met met begrippen als diafragma, focus en belichting. Je kunt wel filmen op de automatische stand, maar dan haal je niet het uiterste uit de drone. Voor wie reeds een Phantom 4 Pro in bezit heeft, maar worstelt met de overdaad aan settings is er trouwens goed nieuws: in het boek Dronevideo’s maken dat binnenkort verschijnt worden alle settings uitgebreid uitgelegd.

De Phantom 4 Pro kost op het moment van schrijven € 1.699,-. Er is ook een plus-versie van de P4P beschikbaar, waarbij de controller is uitgerust met een 5,5″ FPV display. Deze uitvoering kost € 1.999,-.

NB. Tijdens onze testvluchten bemerkten we wel twee kleine afwijkingen. Ten eerste geeft de drone af en toe een ‘high wind warning’, ook als er bijna geen wind staat. Verder is in sommige videofragmenten een minimaal schokje zichtbaar, afkomstig van de gimbal. Het blijkt dat wij niet de enigen zijn met deze problemen. We nemen aan dat deze euvels met firmware updates verholpen kunnen worden, maar het zijn wel twee dingen om even op te letten.