AI-drone van NASA legt het af tegen menselijke dronepiloot

Is een autonoom vliegende drone die bestuurd wordt door een computer met kunstmatige intelligentie beter geschikt om een parcours te vliegen dan een piloot van vlees en bloed? Die vraag stond centraal tijdens een race die onlangs werd georganiseerd door het Jet Propulsion Laboratory (JPL), onderdeel van NASA. Wat blijkt, de AI-drone is nog niet in staat om een menselijke dronepiloot te verslaan, maar veel scheelt het niet.

3D model van omgeving

Aan de race ging maar liefst twee jaar aan onderzoek vooraf. Drie testdrones – Batman, Joker, en Nightwing genaamd – werd geleerd om eerst hun omgeving in 3D te verkennen. Daarvoor werd het Tango-systeem van Google ingezet. Met die kaart in het geheugen kunnen de drones vervolgens zelfstandig een route afleggen, daarbij ondersteund door diverse ingebouwde sensoren en camera’s. En dat gaat niet bepaald sloom: de AI-drones kunnen snelheden tot 130 km/uur bereiken, alhoewel ze op dit circuit niet sneller gingen dan zo’n 65 km/uur.

Tijdens de race nam een van de AI-drones van NASA het op tegen FPV-vlieger Ken Loo, in de scene beter bekend als FlyingBear. Loo doet onder andere mee aan de Drone Racing League, dus een lastig parcours afleggen is aan hem wel toevertrouwd. Aanvankelijk was de AI-drone sneller dan Loo, maar toen hij het parcours eenmaal in de vingers had moest de gecomputeriseerde drone het afleggen tegen de menselijke vlieger.

AI-drone vliegt gelijkmatiger

Toch is NASA helemaal niet ontevreden met de de uitslag van de race. “Uit onze meetgegevens blijkt dat de computergestuurde drone het traject veel gelijkmatiger aflegt, met soepele bochten en relatief kleine snelheidsverschillen. De menselijke piloot is geneigd om veel scherpere bochten te nemen en agressiever te versnellen. Alhoewel je daar misschien wel de race mee wint, is de afgelegde route veel onregelmatiger”, stelt Rob Reid van het JPL.

Een ander voordeel van de AI-drone is dat deze nooit moe wordt. Dat was bij Loo wel anders: “Dit was denk ik wel het meest compacte parcours dat ik ooit heb gevlogen. Na een tijdje raak ik vermoeid, waardoor ik het spoor bijster raak, ook al heb ik het rondje al tien keer gevlogen.”

Uiteindelijk zette de AI-drone een gemiddelde rondetijd neer van 13,9 seconden, terwijl Loo een gemiddelde rondetijd van 11,1 seconden haalde. Tussen de afzonderlijke rondetijden van Loo zaten echter flinke uitschieters, terwijl de AI-drone elk rondje in precies dezelfde tijd vloog.

Pakhuisdrones en zelfrijdende auto’s

Volgens Reid kan de technologie die ontwikkeld werd voor deze race onder andere ingezet worden om drones zelfstandig door pakhuizen te laten vliegen, ten behoeve van voorraadinventarisatie. “In dergelijke omstandigheden kun je niet vertrouwen op GPS voor de navigatie, en moet je werken met cameragegevens en 3D modellen van de omgeving. Dat is ook iets waar ontwikkelaars van zelfrijdende auto’s mee te maken hebben.”

Moet FPV-piloot Loo zich zorgen maken over de intelligente racedrones van de NASA? Reid denkt van wel: “Onze autonome drones vliegen veel sneller. Op een dag zul je ze op professioneel niveau zien racen.”