Review

DJI Mavic Air review: de ideale 4K travel drone

Toen DJI eind 2016 de Mavic Pro aankondigde wisten veel liefhebbers niet hoe snel ze die drone moesten bestellen. De prestaties van een Phantom 4, maar dan in een veel kleiner jasje: dat sprak veel dronefotografen en -videomakers aan. Dat het allemaal nog een stuk kleiner kon bewees DJI halverwege 2017 met de Spark, maar die leverde in op aspecten als videokwaliteit en prestaties. Toen was daar eind januari van dit jaar ineens de Mavic Air, die het beste van de Mavic Pro lijkt te combineren met de compactheid van de Spark. Is dit dan de ultieme travel drone?

Bestel de Mavic Air bij DJI

Met dank aan Skytools voor het beschikbaar stellen van het reviewmodel

Tussen Spark en Mavic Pro

Toen DJI de Mavic Pro uitbracht was dat dankzij het opvouwbare ontwerp de kleinste drone in de reeks van DJI-drones. Daar kwam verandering in met de introductie van de Spark: die was weliswaar niet opvouwbaar, maar de drone was dusdanig klein en licht dat deze door velen als de ultieme travel done werd gezien.

De Spark heeft echter een paar belangrijke nadelen: zo is de vliegduur van maximaal 15 minuten per accu aan de krappe kant, en de camera filmt slechts in 1080p HD resolutie. Op zich geen probleem voor het grootste deel van de doelgroep van de Spark, maar voor de wat serieuzere reislustige beeldmaker die liever in 4K filmt was de Spark nooit echt een optie.

Met de Mavic Air speelt DJI in op de vraag naar ultracompacte drones met een relatief goede camera. In ingeklapte toestel is de drone nauwelijks groter dan de Spark, maar qua prestaties is er veel vooruitgang geboekt: zo bedraagt de vliegtijd zo’n 20 minuten en kan de camera in 4K filmen. Bovendien heeft de Mavic Air voor- en achterwaartse obstakeldetectie, en is de gimbal langs drie assen gestabiliseerd (bij de Spark waren dat er twee).

In ingeklapte toestand is de Mavic Air zelfs compacter dan de Spark

De Mavic Air is qua cameraspecificaties zelfs capabeler dan de Mavic Pro: zo is de maximale bitrate waarmee de camera de beelden wegschrijft verhoogd naar 100 Mbps, net zoveel als de Phantom 4 Pro. Ook is de maximale framerate verhoogd naar 120 beelden per seconde, in 1080p HD wel te verstaan. Maar met zijn gewicht van slechts 430 gram is de Mavic Air bijna twee keer zo licht als de Mavic Pro.

Voor deze review bekijken we de Mavic Air Fly More Combo. Het verschil ten opzichte van de ‘kale’ Mavic Air is dat er bij de uitgebreide set een draagtasje, twee extra accu’s, een charging hub en een extra setje propellers worden meegeleverd. De controller en prop guards zitten standaard bij de Mavic Air, ook als je niet voor de combiset kiest.

Eerste indruk

Je kunt niet anders dan vol bewondering kijken naar de Mavic Air. Dat de ingenieurs van DJI zoveel functionaliteit hebben weten onder te brengen in zo’n kleine drone is echt een prestatie, of je nu fan bent van het merk of niet. Alle mensen aan wie we de drone lieten zien reageren op dezelfde manier: ‘wow, wat een gaaf ding’.

Doordat de vier armen van de Mavic Air ingeklapt kunnen worden (je moet alleen even wennen aan de juiste volgorde) is deze qua vervoersgemak absoluut te vergelijken met de Spark. De drone voelt degelijk aan en de camera/gimbal-module lijkt van zichzelf goed beschermd te zijn tegen onbedoeld contact met voorwerpen. De propellers zijn trouwens niet opvouwbaar zoals bij de Spark, maar dat hoeft ook niet, gezien de inklapbare armen.

De Fly More Combo komt met heel wat kabeltjes en accessoires

Zeker als je de Mavic Air Fly More Combo bestelt ben je wel even bezig met het bekijken van alle onderdelen en accessoires die mee worden geleverd. DJI heeft heel wat onderdelen herzien qua ontwerp, van de controller tot en met de gimbal protector en charging hub (ook die is tegenwoordig inklapbaar).

Niet aan de buitenzijde zichtbaar maar wel een fijne toevoeging is de 8 GB intern geheugen waarover de Mavic Air beschikt. Dat is voornamelijk bedoeld voor als je vergeet om een microSD-kaartje in de drone te stoppen, iets wat ons allemaal wel eens is overkomen. In zo’n geval kun je toch het shot maken dat je wilde hebben zonder eerst de drone terug te halen en te laten landen om er een geheugenkaartje in te stoppen.

Controller

De controller is precies even groot als die van de Spark, alleen kun je nu de sticks losschroeven, zodat de controller minder ruimte inneemt tijdens transport. De sticks kun je nadat je deze hebt losgeschroefd in uitsparingen onderaan de zender plaatsen. Op zich slim bedacht, alleen ben je de sticks waarschijnlijk zó kwijt (gelukkig krijg je bij de Fly More combo een extra setje meegeleverd).

Een belangrijk verschil met de Mavic Pro is dat de controller van de Mavic Air – net zoals die van de Spark – geen lcd-display heeft. Dat is niet onoverkomelijk, want je krijgt alle telemetrie en vluchtdata ook via de DJI Go-app te zien, maar als je eenmaal gewend bent aan zo’n extra display wil je eigenlijk niet meer terug.

De Mavic Air-controller lijkt sterk op die van de Spark. De sticks kunnen losgeschroefd worden ten behoeve van het vervoer.

Een tweede verschil is dat de controller van de Mavic Air geen draaiwieltje heeft om bijvoorbeeld snel de belichtingswaarde (EV) aan te passen. Dat moet dus via de settings in DJI Go. Dat is wel balen, want als er één functie onontbeerlijk is tijdens het fotograferen en filmen – zeker in manual mode – dan is het dat wieltje wel.

Je sluit je smartphone middels een kabeltje aan de op controller. Dat is dus weer anders dan bij de Spark, want daar ging dat via wifi. De controller zelf maakt via ‘enhanced wifi’ contact met de drone. Niet de superieure Ocusync van de Mavic Pro dus. In de praktijk betekent dat niet per se een achteruitgang, tenzij je de drone ver van je vandaan wilt laten vliegen: de videoverbinding gaat in het geval van wifi eerder haperen. Reken op een paar honderd meter bereik zolang je uit de buurt blijft van stoorzenders en goed zicht hebt op de drone.

Eerste keer vliegen

De eerste handelingen die je normaal gesproken uitvoert voordat je voor het eerst gaat vliegen met een nieuwe drone is het opladen van de accu’s en het updaten van de firmware. Dat laden neemt wel even in beslag: de charging hub kan de accu’s namelijk niet gelijktijdig opladen, iets wat bij de Spark wel kan. De accu’s worden in plaats daarvan één voor één opgeladen.

De accu’s van de Mavic Air zijn trouwens van het nieuwe type LiCoO2, ofwel lithium-kobaltoxide. Wat dit betekent voor stabiliteit en temperatuurgevoeligheid laat zich nog op dit moment nog niet beoordelen, vermoedelijk zal de tijd dit uitwijzen. Het is wel opmerkelijk dat DJI is overgestapt op een andere energiedrager en we vragen ons af of toekomstige DJI-drones ook LiCoO2 accu’s krijgen.

De charging hub kan maximaal vier accu’s achter elkaar opladen.

Na het inschakelen is de eerste stap het linken van de app met de controller. Je kunt de Mavic Air ook met alleen je smartphone besturen, maar dat is wat ons betreft meer iets voor noodgevallen. Het updaten van de firmware verliep vlotjes, zowel die van de drone als van de controller. Opmerkelijk is hoe snel de Mavic Air gereed is om op te stijgen: het duurt echt niet lang voordat er een GPS-fix is en je ‘Ready to go’ bent.

De Mavic Air vliegt van zichzelf een stuk sneller dan de Spark, maar die vonden we dan ook ronduit traag. Dat de Mavic Air maar een kleine drone is merk je goed als het wat harder waait: dan is de drone echt een speelbal van de wind. Niet dat de Mavic Air moeite heeft met het op zijn plek blijven, maar de drone stuitert wat meer op en neer. De beeldstabilisatie kan dat maar ten dele opvangen.

De geluidsproductie is helaas vergelijkbaar met dat van de Spark. De snel ronddraaiende props produceren dezelfde jengelende hoge toon. Het geluid is niet heel hard, maar wel irritant. Waarschijnlijk is dit inherent aan het kleine formaat van de drone. De speciaal gevormde propellers van de Mavic Pro Platinum zijn in ieder geval heel wat beter te pruimen qua geluidsproductie.

In de Sports Mode is de Mavic Air bijzonder snel en wendbaar, het lijkt dan haast wel een racedrone. Jammer is alleen dat de drone zó schuin komt te hangen in Sports Mode dat de camera als je vooruit vliegt de horizon niet meer in beeld kan houden, aangezien de gimbal maar beperkt omhoog kan draaien. Heel snel vooruit vliegend opnamen maken is er dus niet bij.

De kleine propellers van de Mavic Air maken een nogal jankerig geluid

Controle kwijt

Tijdens één van de eerste vluchten liepen we tegen een ernstig probleem aan. Tijdens het maken van een 360º foto in de Sphere Mode liep de DJI Go-app vast. Gek genoeg reageerde de Mavic Air – die op dat moment op enkele tientallen meters hoogte boven zee hing – ook niet meer op de sticks van de controller. Ook het snel uit- en weer inschakelen van de controller bracht geen soelaas: nog altijd reageerde de drone niet op stickcommando’s.

Gelukkig bleek de RTH-knop op de controller de drone wel aan te sporen om weer terug te vliegen naar het punt van opstijgen. Maar ook tijdens het terugvliegen reageerde het toestel nog altijd niet op de sticks. Dat was in dit geval geen probleem, want er bevonden zich geen obstakels tussen drone en landingsplaats, maar spannend was het wel…

Daags na dit voorval stelde DJI een nieuwe firmware beschikbaar, waarmee dit probleem hopelijk is opgelost. Maar het geeft wel aan dat DJI haar drones in zo’n hoog tempo op de markt brengt dat flinke bugs zoals deze door de interne kwaliteitscontrole glippen, en dat geeft te denken. In dit geval liep het goed af, maar 100% vertrouwen doen we de Mavic Air nog niet.

Een andere verbetering die DJI tijdens de testperiode doorvoerde is de stabiliteit van de videoverbinding. Waar het live camerabeeld tijdens de eerste vluchten soms wat stotterend doorkwam, is dit issue na genoemde update niet meer voorgekomen. Houd er dus rekening mee dat er zich mogelijk nog meer kinderziekten kunnen voordoen tijdens deze eerste periode net na de marktintroductie en check voor iedere vlucht of er misschien een nieuwe firmware beschikbaar is.

Camera

Ondanks dat de camera van de Mavic Air niet groot van formaat is, laat deze qua specs de camera van de Mavic Pro in een aantal opzichten achter zich. Niet alleen is de maximale bitrate omhoog gegaan van 60 naar 100 Mbps, ook kun je in 1080p HD nu op maximaal 120 fps filmen. Dat is met name leuk voor slow motion-opnamen.

De sensor is echter niet verbeterd ten opzichte van de Mavic Pro en de Spark: het gaat nog steeds om een 1/2.3” CMOS sensor, die qua lichtgevoeligheid en dynamisch bereik zo zijn beperkingen heeft. Het feit dat je HDR foto’s kunt schieten verlicht de pijn een beetje, want daardoor kun je ook bij tegenlicht nog redelijk uit de voeten. De maximale fotoresolutie is 12 megapixels, net zoals bij de Spark en de Mavic Pro.

Het kleine (plastic?) lensje heeft zo zijn beperkingen. Echt haarscherp is het beeld niet en fijne details raken in het geval van contrastrijke situaties nogal uitgesmeerd. Bij tegenlicht krijg je te maken met niet echt fraaie ghosting. Helemaal fair is deze kritiek niet: in acht nemend hoe licht en compact de Mavic Air is is de beeldkwaliteit over de gehele linie prima te noemen, en zeker op het niveau van de Mavic Pro. Verwacht alleen geen Phantom 4 Pro-kwaliteit opnamen.

Het gemis van een scrollwieltje op de controller voor het snel aanpassen van belichtingswaarde (EV) is wel een flink gemis voor de serieuze dronefotograaf en videofilmer. Daarvoor moet je dus altijd het camerasettingsmenu van DJI Go induiken. Ook het feit dat je het diafragma niet kunt instellen is een handicap voor wie wat meer controle over de belichting wil hebben. Doordat je het diafragma niet kun ‘knijpen’ krijg je bij veel licht zeer korte sluitertijden, iets wat je alleen met optionele ND-filters kunt voorkomen.

Een verstandige keuze van DJI is om geen variabele focus meer aan te bieden. Sommige Mavic Pro-bezitters weten niet eens dat ze de focus van hun camera kunnen aanpassen, waardoor mensen soms klagen over onscherp beeld doordat ze niet in de gaten hebben dat ze eerst moeten scherpstellen. De Mavic Air-camera kent één focusinstelling, waarbij alles tussen de 0,5 m en oneindig scherp in beeld komt.

Nieuwe features

De Mavic Air brengt weer heel wat nieuwe features met zich mee. Ten eerste is daar de achterwaartse obstakeldetectie: net als de Phantom 4 Pro kan ook de Mavic Air in achterwaartse vliegrichting een waarschuwing geven als er iets of iemand in de weg staat. Daartoe zijn er twee kleine camera’s aan de achterkant van de drone gepositioneerd.

Er zijn ook nieuwe vliegmodi toegevoegd. Een modus die ons aanspreekt is Cinematic. In die stand reageert de drone wat minder abrupt en versnelt en vertraagt het toestel wat langzamer. Daardoor kun je meer vloeiend verlopende shots maken, het is alsof je met een veel grotere drone vliegt. (Jammer is alleen wel dat de Mavic Air wel last blijft houden van het in de wind stuiteren, iets waar een grotere en zwaardere drone minder last van heeft.)

Er zijn ook twee nieuwe QuickShots, Asteroid en Boomerang. Met name de Asteroid-functie is erg grappig: eerst maakt de drone dan een 360º foto om vervolgens een afdaling te filmen. Het resultaat is leuk om naar te kijken, maar het is meer een grappige gimmick dan dat je nu heel vaak met deze feature aan de slag zult gaan.

Ook op het vlak van intelligentie en autonoom vliegen is er weer het nodige veranderd. Zo beschikt de Mavic Air over een verbeterde ActiveTrack, je kunt nu gewoon de te volgen persoon aantikken zonder eerst een vierkantje te moeten tekenen. Verder voorziet de Mavic Air in het Advanced Pilot Assistance System (APAS). Dit moet de drone autonoom langs obstakels laten vliegen. Leuk dat het kan, maar wij vertrouwen liever op de eigen stuurmanskunsten.

Niet nieuw maar wel verbeterd is de Sphere Mode, waarmee je met één druk op de knop 360º luchtfoto’s kunt maken. Dat doet de Mavic Air door achter elkaar rondom 25 foto’s te nemen, die daarna door de drone aan elkaar worden gestitcht. Dat laatste gebeurt direct, niet meer tijdens het opvragen van de foto, zoals bij de Spark het geval was. De resultaten zijn heel redelijk, alhoewel je in sommige gevallen wel de nodige stitchfoutjes kunt ontwaren.

Conclusie

DJI maakt het je er met de Mavic Air niet eenvoudiger op. De ultracompacte form factor is werkelijk ideaal voor op reis, en het feit dat de camera niet onderdoet voor die van de Mavic Pro maakt de Mavic Air tot een zeer begerenswaardige drone, zeker voor de reislustige droneliefhebbers onder ons. Je neemt de Mavic Air minstens net zo makkelijk mee als de Spark, maar met de Mavic Air kun je video’s maken die een stuk hoger van kwaliteit zijn.

Toch voelt de Mavic Air niet aan als een opvolger van de Mavic Pro. Wij zien de Mavic Air eerder als het volwassen broertje van de Spark, zeg maar een Spark Pro. Het feit dat je nog altijd met een kleine sensor te maken hebt, zonder controle over het diafragma en zonder draaiwieltje voor de belichting maakt dat we de Mavic Air niet snel als primaire cameradrone zouden inzetten. Als travel drone is het toestel ideaal: klein, compact, met zeer indrukwekkende mogelijkheden en prima cameraprestaties. Maar als je al een Mavic Pro in huis hebt dan zouden we die zeker niet inruilen voor de Mavic Air.

Het gerucht dat er binnenkort een Mavic Pro 2 aan zit te komen maakt de aankoopbeslissing voor mensen die de Mavic Air overwegen niet makkelijker. De Mavic Pro 2 zal naar het zich laat aanzien namelijk wel flinke stappen vooruit zetten als het gaat om beeldkwaliteit, in een nog altijd relatief compact en licht (<1 kg) ontwerp. Daar staat tegenover dat de Mavic Pro 2 naar verwachting een veel hoger prijskaartje mee zal krijgen.

Bestel de Mavic Air bij DJI

De in deze review besproken Mavic Air Fly More Combo kost op het moment van schrijven in de webshop van DJI € 1.049,- De basic versie – zonder extra accu’s en draagtas – kost € 849,-. Het reviewmodel werd beschikbaar gesteld door Skytools.

Summary
Review Date
Reviewed Item
DJI Mavic Air
Author Rating
41star1star1star1stargray
Product Name
DJI Mavic Air
Avatar foto

Wiebe de Jager

Wiebe de Jager (@wdejager) is oprichter van Dronewatch en auteur van de boeken Dronefotografie en Dronevideo's maken. Wiebe is A1/A2/A3 gecertificeerd dronepiloot en beschikt over een exploitatievergunning voor de Specific categorie.

11 gedachten over “DJI Mavic Air review: de ideale 4K travel drone

  • Niels van der Boom

    Interessante en waardevolle review Wiebe. Dank daarvoor. Mijn ruim 2 jaar oude P3P is écht aan vervanging toe zowel softwaretechnisch als qua hardware. Groot nadeel vind ik de opstarttijd inclusief opbouwen. Ik had gehoopt dat de Mavic Air een vlot alternatief zou bieden maar dat is helaas niet waar.

    Vraag is nu: wachten op de (fors duurdere) P5 of Mavic Pro 2 en aanmodderen met een crashende P3P.

    Beantwoorden
    • Wat bedoel je met “Ik had gehoopt dat de Mavic Air een vlot alternatief zou bieden, maar dat is helaas niet waar”? Ik heb de Mavic Air en die is, zoals Wiebe ook zegt in zijn review, juist enorm snel klaar om te vliegen! Poten uitklappen, gimbal bescherming verwijderen, drone aan, afstandsbediening aan, telefoon in de AB, DJI Go starten en vliegen maar! Je bent echt binnen een minuut in de lucht. En ook de vliegsnelheid is uitstekend, in Sport mode zelfs belachelijk hoog. Ik denk dat je bij de keus tussen deze of een P5 of Mavic Pro 2 vooral moet kijken naar hoe belangrijk je de grootte van een drone vindt. Ik wil niet meer met een grote drone sjouwen, net als dat ik mijn spiegelreflex nauwelijks meer gebruik. Vergelijk de Mavic Air met een prima compactcamera. Er is eigenlijk geen reden de Mavic Air niet mee te nemen of bij je te hebben tijdens een fietstochtje, wandeling of welke activiteit dan ook. De geruchten die ik tot nu toe van de Mavic Pro 2 zie, is dat die groter wordt dan de Mavic Pro. Voor mij te groot…

      Beantwoorden
  • Raad iemand het aan om de phantom 3 se vervangen door de mavuc air

    Beantwoorden
  • Mavic Air is mijn eerste drone. Eerder wel eens goedkope speeltjes geprobeerd en dat viel vies tegen. De Air blijkt het tegenovergestelde! Wel heel veel gedoe met updaten firmware van drone, controler en hub (!?) en via account en registraties uiteindelijk de propellors draaiend krijgen. Maar dan gaat het echt “smooth”. In “beginners mode” die standaard aan staat gaat alles een stuk trager dan wat kan en is het bereik beperkt. Prima om de basis controle in de vingers te krijgen. Hoewel prijzig heb ik er geen spijt van de comboset te hebben gekocht, die extra accu’s zijn heel prettig om gewoon een uurtje te kunnen spelen. Wat mij alleen heeft verbaasd is dat in het pakket alleen de snel starthandleiding zit en niet de complete handleiding. Die is van de dji-site te downloaden in pdf, maar die mag weer niet uitgeprint worden (wachtwoord vereist). Dus alleen lezen van beeldscherm en geen plaats voor ezelsoren en eigen krabbels. Dit maag de pret niet drukken, maar is wel een beetje raar.

    Beantwoorden
  • Ik zit erg te twijfelen tussen de mavic air en mavic pro. Op bijna alle fronten vind ik de Air een betere drone, ook de looks. Het enige wat mij tegen staat is dat deze via WiFi signaal werkt en daar zeer wisselende verhalen over te lezen zijn. Hoe wordt dat hier ervaren?

    Beantwoorden
    • Avatar foto Wiebe de Jager

      Zolang je de drone in het zicht houdt is de verbinding erg stabiel. Het valt me ook na wat meer vluchten sinds deze review helemaal niet tegen.

      Beantwoorden
  • Kees Streefkerk

    Viel mij ook op dat er diverse boekjes in 8 talen zijn bijgeleverd (o.a. quickstart en veiligheid) maar er zit inderdaad geen handleiding in de doos. Er is online een Engelse handleiding beschikbaar en die heb ik uitgeprint. Voor de Mavic Pro is een Nederlandse handleiding beschikbaar, voor de Air niet of nog niet, misschien later?

    De Mavic Air werkt perfect en het wordt je heel erg makkelijk gemaakt, met voldoende veiligheid (voor. achter en onder) aan boord om niet tegen een obstakel te vliegen. Echter geen veiligheid naar boven en dat kan met opstijgen een probleem zijn. Koop een Combo voor 200 euro meer, met 2 extra accu’s (79 euro p/s) en laadhub voor 4 accu’s t.w.v. 49 euro.

    Beantwoorden
  • DJI niet kopen in Brabant. Je kan vrijwel nergens vliegen ! No fligh zones (RED) zijn vele male groter in de map in de firmware. hierdoor weigert de drone alle dienst: Drone gereduceerd tot 900 euro plastic plullaria (fligh more combo) Er zijn alternatieve waarmee je wel kan vliegen

    Beantwoorden
    • Avatar foto Wiebe de Jager

      Die geofencing is niet voor niets ingebouwd in je drone. Misschien zijn er andere drones die wel opstijgen in die regio, maar bedenk wel dat je dan een fikse boete kunt krijgen omdat het vliegen met drones in een CTR nu eenmaal niet is toegestaan en zelfs een gevaar kan opleveren voor vliegverkeer, alhoewel je het wel heel bont moet maken wil dat laatste het geval zijn.

      Beantwoorden
  • Hallo, hoe sluit ik de pc aan de mavic air om het interne geheugen uit te lezen.
    na aansluiten v/d kabel heb ik de mavic aangezet, geen reactie, de kabel los en weer opnieuw erin, de controller aangezet en bovenstaande weer herhaald maar zonder resultaat.

    kan iemand me de juiste manier vertellen?

    Beantwoorden
    • Avatar foto Wiebe de Jager

      Hi Jan,
      1) Sluit de Mavic Air met het USB-kabeltje aan op je computer
      2) Schakel de Mavic Air in (de controller hoef je niet in te schakelen)
      3) Je zou nu toegang moeten hebben tot de drone
      Succes!

      Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meld je aan voor onze nieuwsbrief!

Vul hieronder je gegevens in en blijf op de hoogte.

Open nieuwsbrief aanmeldformulier