Review

DJI Mavic 3 review: hinken op twee gedachten

Met veel marketinggeweld kondigde DJI begin november 2021 de Mavic 3 aan. De langverwachte opvolger van de Mavic 2 beschikt over een dubbel camerasysteem en is volgens DJI op veel fronten verbeterd. Maar hoe bevalt de Mavic 3 in de praktijk? Is de Mavic 3 de ultieme vervanging van de Mavic 2 Pro én de Mavic 2 Zoom? En kan de Inspire 2 al met pensioen? Ik schafte de DJI Mavic 3 Fly More Combo aan en ging met de drone aan de slag.

Deze review in perspectief

Laat ik beginnen met een verheldering. DJI stuurde geen reviewexemplaar toe van de Mavic 3. Dat betekende dat ik zelf een exemplaar moest aanschaffen. Ik heb daar even mee gewacht, gezien het grote prijsverschil tussen de ‘gewone’ Mavic 3 (€2.099,-) en de Mavic 3 Cine (€4.799,-). Ik heb uiteindelijk besloten om voor de Mavic 3 Fly More Combo (€2.799,-) te kiezen, omdat ik zelden beelden in ProRes hoef aan te leveren bij klanten en mijn laptop snel genoeg is om beelden met H.265 compressie te verwerken.

Sowieso was ik van plan om de Mavic 3 aan te schaffen, als toevoeging op mijn dronevloot, die momenteel bestaat uit een Mavic 2 Pro en Inspire 2. Mijn Mavic 2 Pro is na ruim 3 jaar intensief gebruik toe aan vervanging en de Inspire 2 heeft vanwege zijn omvang en gewicht een aantal praktische nadelen waardoor ik hem niet heel vaak gebruik. Ik hoopte dus dat de Mavic 3 niet alleen mijn Mavic 2, maar deels ook mijn Inspire zou kunnen vervangen.

Helaas heeft DJI nog niet alle functionaliteiten van de Mavic 3 beschikbaar gemaakt. In deze review zullen mogelijkheden zoals panoramafotografie en ActiveTrack dus niet aan bod komen. Iets anders wat je zult missen als je nu de Mavic 3 koopt, is het zogenaamde Cx-label. Nu kan DJI daar niet zoveel aan doen; de technische eisen die de EU in de toekomst aan drones stelt zijn simpelweg nog altijd niet definitief vastgesteld. Wat dit betekent lees je in de conclusie van deze review.

Ontwerp en uiterlijk

Aan een beproefd ontwerp moet je niet teveel willen sleutelen, moeten de ingenieurs bij DJI hebben gedacht. Qua ontwerpfilosofie lijkt de Mavic 3 namelijk sterk op de Mavic 2. Inklapbare armen, een ongeveer gelijk gebleven gewicht (900 gram), rondom sensoren voor obstakeldetectie, camera aan de voorkant. De drone voelt solide aan en er zit geen speling op de armscharnieren.

Maar als je beter kijkt zijn er de nodige verschillen te ontwaren. Zo bevat de cameramodule eigenlijk 2 camera’s. Een primaire camera, voor het maken van hoge kwaliteit video- en foto-opnamen, en een secundaire camera, die bedoeld is om onderwerpen in de verte dichterbij te halen. De armen zijn slanker geworden en de props iets langer. De sensoren voor obstakeldetectie zijn nu op de hoeken gemonteerd, om zodoende 360º rondom te kunnen kijken. Nieuw zijn de ventilatiesleuven aan de bovenzijde. In uitgeklapte toestand staat de drone een stuk hoger op zijn poten.

Sensoren voor obstakeldetectie aan de boven- en achterzijde van de Mavic 3.

Qua uiterlijk zul je afgezien van de naam geen verschil zien tussen de ‘gewone’ Mavic 3 en de Mavic 3 Cine. Laatstgenoemde versie biedt de mogelijkheid om in ProRes te filmen, een beeldstandaard die voornamelijk gebruikt wordt door professionele editors. Vanwege de veel hogere datastroom die ProRes met zich meebrengt heeft DJI de Mavic 3 Cine voorzien van een 1 TB SSD. De gewone Mavic 3 heeft 8 GB geheugen aan boord voor het geval je vergeet om een microSD-kaartje in te steken.

Controller

Welke controller je bij de drone krijgt geleverd, hangt af van de uitvoering die je kiest. Bij de basisuitvoering van de Mavic 3 en bij de Fly More Combo krijg je op het oog dezelfde controller geleverd als die je bij de Mini 2, Air 2 en Air 2S krijgt. Het gaat om een rechttoe-rechtaan controller: twee (afneembare) sticks voor de besturing, een schakelaar om te kiezen tussen de vliegstanden Cine, Normal en Sport, een draaiwieltje voor de gimbal, een return to home-knop, een instelbare functiebutton en een knop om te switchen tussen filmen en fotograferen. En natuurlijk een knop om een opname te starten of een foto te maken.

Geen display met actuele informatie dus zoals bij de Mavic 2-controller, en ook geen draaiwieltje waarmee je snel de diafragmawaarde kunt veranderen – een groot gemis, zal later blijken. De telefoon zet je in een uitschuifbare houden aan de bovenzijde. Als je een (kleine) tablet wilt monteren, dan zul je een losse houder moeten bestellen. Zelf gebruik ik de iPad Mini.

De DJI RC-N1 remote controller in combinatie met een iPad Mini.

De controller die bij de Mavic 3 Cine wordt geleverd is een stuk uitgebreider. Het gaat in dat geval om de RC Pro, de opvolger van de Smart Controller. De RC Pro biedt een ingebouwd display, je hoeft dus geen telefoon of tablet meer aan te sluiten. Verder voorziet de RC Pro in meer bedieningsorganen, waaronder een multifunctionele 5-weg button, pauzeknop en extra draaiwieltje, om de zoomfactor mee aan te passen.

Accessoires

Wie de Fly More Combo bestelt – zoals ik – krijgt naast de drone en de controller nog een hele serie accessoires meegeleverd. Te weten een draagtas, een setje ND-filters (ND4, ND8, ND16 en ND32), een trits reservepropellers, drie accu’s, een charging hub die de accu’s één voor één oplaadt, een een paar reservesticks.

De oplader heeft een USB-C connector die je eventueel direct aan de drone kunt koppelen (het is dus mogelijk om een accu op te laden terwijl deze in de drone zit). In plaats van een gimbal protector krijg je een soort opzetstuk geleverd, die je met een riempje kunt vastzetten. Het voordeel is dat de uiteinden van de propellers meteen beschermd zijn. Ook worden de ietwat uitstekende ‘oogjes’ van de obstakeldetectie beschermd door deze protector.

Als onderdeel van de Fly More Combo krijg je een setje ND filters meegeleverd.

DJI Fly

Je bestuurt de Mavic 3 met de DJI Fly-app. Die app werd voor het eerst geïntroduceerd met de DJI Mavic Mini. Het gaat om een app die volledig opnieuw werd ontwikkeld, en met name gericht lijkt te zijn op beginnende gebruikers. De vele instelmogelijkheden die DJI GO 4 bood aan gebruikers van de Mavic 2, Phantom 4 en Inspire 2 zijn helaas maar voor een klein deel teruggekomen in DJI Fly.

Op het opstartscherm van DJI Fly krijg je meldingen over eventuele firmware-updates. Verder biedt het startscherm toegang tot de Academy, een online leeromgeving waarin je meer kunt leren over het vliegen met je drone en het maken van opnamen. Verder kun je via Album toegang krijgen tot opnamen die gesynchroniseerd zijn met je telefoon, SkyPixel leidt je door naar DJI’s online fotografieplatform en Profile biedt toegang tot je persoonlijke profiel, met onder andere je flight logs.

Het hoofdscherm van DJI Fly toont bij ingeschakelde drone en controller het live camerabeeld. Linksboven zie je actuele vliegmodus en eventuele meldingen. Rechtsboven zie je de resterende vliegtijd en accustatus, alsook de GPS-status en signaalsterkte van de radioverbinding. Hier krijg je ook toegang tot het menu met uitgebreide instellingen. Linksonder zie je de ‘radar’ met de positie van de drone en actuele hoogte, afstand en snelheid. Rechtsonder vind je de camerasettings. En tot slot zie je aan de rechterzijde de cameracontrols, met onder andere het verrekijker-icoontje dat toegang geeft tot de zoomfunctie.

Het hoofdscherm van de DJI Fly-app.

Wie gewend was aan DJI GO 4 zal even tijd nodig hebben om de weg te vinden in DJI Fly. Zeker als het gaat om geavanceerde camerasettings en toegang tot bijvoorbeeld de veiligheidsinstellingen van de drone zoals maximale vlieghoogte en werking van de obstakeldetectie zul je vaak even moeten zoeken. Maar na een paar keer vliegen krijg je de app snel ‘in de vingers’, alhoewel ik nog steeds vaak misgrijp als het gaat om het aanpassen van de camerasettings.

Nu moet ik daar meteen bij opmerken dat je met DJI Fly in zijn huidige versie niet alles uit de drone kan halen wat er (waarschijnlijk) wel in zit. Denk aan het finetunen van het vlieggedrag. Of het naar wens instellen van de beeldparameters zoals contrast, kleur en scherpte. Persoonlijk vind ik het onvergeeflijk dat de standaardcontroller geen lcd-display heeft waarop de belangrijkste telemetrie wordt getoond. Bij een drone die ruim 2.000 euro kost verwacht je een professionele controller en een veel uitgebreidere app.

Vliegprestaties

Ook al voelt de Mavic 3 vertrouwd aan, het is toch altijd weer spannend om met een nieuw model drone te vliegen. Natuurlijk ga je pas naar buiten nadat je de nieuwste firmware hebt geïnstalleerd, een procedure die via DJI Fly soepel verloopt. Je moet wel geduld hebben als het gaat om het opladen van de accu’s: de charging hub laadt de accu’s één voor één op, en het lijkt langer te duren dan bij voorganger Mavic 2. Gelukkig kun je de controller wel gelijktijdig met de accu’s mee opladen, via het meegeleverde USB-C kabeltje.

Bij een favoriete vliegstek aangekomen valt op dat de Mavic 3 niet om een kompaskalibratie vraagt, zelfs al weet ik dat er wat ijzer in de grond zit. Even wachten op de GPS-fix en meteen opstijgen dus. Ondanks een aardige bries – ik schat windkracht 4 – blijft de drone goed op zijn plek hangen. Opvallend is de geringe geluidsproductie, en de iets lagere ‘pitch’ van het gezoem. Een pluspunt!

De Mavic 3 kan overweg met een flinke bries wind en is relatief stil.

De Mavic 3 reageert anders dan ik gewend ben van m’n Mavic 2. Wat agressiever, voor m’n gevoel. Ik heb meer moeite om subtiele stuurbewegingen te maken – maar dat kan een kwestie van wennen zijn. De drone laat zich wel vlot heen en weer dirigeren, ook tegen de wind in. De controller ligt fijn in de hand en het camerabeeld komt dankzij de O3+ transmissietechnologie haarscherp en vrij van vertraging door op de iPad Mini.

Je kunt kiezen uit drie vliegstanden: Cine, Normal en Sport. De Cine-stand zorgt ervoor dat de drone wat minder abrupt reageert op stuurbewegingen en ook is de maximale snelheid wat lager. De Tripod mode – die ik bij de Mavic 2 vaak gebruikte – is er niet meer. Deels wordt dat gecompenseerd door de Cinematic mode, maar die laat zich op dit moment nog niet finetunen. Misschien komt dat nog in een latere versie van DJI Fly.

Ik kan niet anders zeggen dan dat de vliegtijd bizar lang is. Voor m’n gevoel kan ik eeuwig door blijven op de 5.000 mAh accu. Bij iedere testvlucht die ik maakte heb ik de drone minstens 35 minuten van de grond gehad, ook bij een latere testvlucht met windkracht 5. Ik denk zelfs dat drie accu’s voldoende is voor de meeste draaidagen (met de Mavic 2 nam ik altijd vijf accu’s mee).

Obstakeldetectie

De Mavic 3 beschikt over een nieuw systeem voor obstakeldetectie. Daartoe zijn er in totaal zes camera’s met fisheyelenzen toegevoegd op strategische plekken: aan de voor-, achter- en onderzijde. Ook heeft de Mavic 3 twee afstandsmeters, bovenop en onderop. Met dit nieuwe sensorsysteem is de Mavic 3 in staat om de volledige omgeving te scannen op obstakels. Dus ook zijwaarts vliegend. De Mavic 2 had ook zijwaartse sensoren, maar die werkten alleen in Tripod-modus. Let wel, de sensoren werken alleen als het voldoende licht is. Bij schemering schakelt het systeem zichzelf uit.

Tijdens mijn test blijkt dat de obstakeldetectie nogal rudimentair werkt. Je kunt kiezen wat de drone moet doen in geval van een obstakel: remmen of eromheen vliegen. Ik probeerde deze laatste setting uit op een paar pilaren onder de Scheveningse pier. De drone lijkt de pilaar pas op het laatste moment te zien en wijkt dan uit, zoals je in onderstaande video kunt zien. Maar ik durfde niet op veel hogere snelheid top een pilaar af te vliegen.

De nieuwe sensoren aan de onderzijde hebben een bijkomstig nadeel. Dat blijkt als ik na het eerste proefrondje wil landen. Ik ben gewend om de drone met de hand uit de lucht te ‘plukken’ (ook al wordt dat afgeraden). Maar dat wil de Mavic 3 niet. De sensoren aan de onderzijde zijn onverbiddelijk: de drone moet en zal op een vlakke ondergrond landen. Iets om aan te denken als je wilt landen op een zanderige of oneffen ondergrond. Laat staan als je wilt landen op een kleine boot, dan is een hand catch vaak de enige mogelijkheid. Of je moet de sensoren uitschakelen, dat kan ook.

Helaas heeft DJI de beloofde versie 5 van het Advanced Pilot Assistance System (APAS) nog niet geïmplementeerd. Ook ActiveTrack 5 is nog niet beschikbaar. Wat dat betreft klopt het dus dat de obstakeldetectie nu nog niet zo verfijnd werkt. Als het goed is komt hier met een toekomstige firmware-update verandering in, maar nu zijn deze functies dus nog niet te testen.

Een andere veiligheidsfunctie die de Mavic 3 biedt is AirSense. De drone kan waarschuwen voor ander vliegverkeer, op basis van ADS-B. Tijdens een proefvlucht kreeg ik ook een waarschuwing. Maar wat bleek: het ging om een hoog overvliegend passagiersvliegtuig. Niet echt relevant voor mij. Bovendien zijn in onze contreien lang niet alle luchtvaartuigen uitgerust met een ADS-B transponder. Vertrouw dus niet blindelings op deze functie!

Video: specificaties en prestaties

De grootste verandering die de Mavic 3 met zich meebrengt is natuurlijk de vernieuwde camera. Of eigenlijk moet ik zeggen camera’s, want de Mavic 3 heeft er twee. Eén ‘hoofdcamera’ met een 4/3” sensor (ook wel micro four thirds genoemd) en een ‘nevencamera’, met een kleine 1/2” sensor. Het lijkt erop dat DJI gepoogd heeft de Mavic 2 Pro en Mavic 2 Zoom met elkaar te combineren.

De hoofdcamera biedt de beste prestaties. Filmen kan in verschillende resoluties; 1080p HD (1920×1080 pixels), 4K (3840×2160 pixels) en 5,1K (5120×2700 pixels). Nieuw is de toevoeging DCI 4K, waarbij de resolutie 4096×2160 pixels bedraagt. De framerate bedraagt tot 200 fps in 1080p HD, 120 fps in 4K en 50 fps in 5,1K. Qua codec kun je kiezen uit H.264 en het nieuwe H.265. In het laatste geval profiteer van je van een krachtiger compressie. De bitrate is 200 Mbps, twee keer zo hoog als bij de Mavic 2 Pro. De beeldhoek is 84º. De kleurregistratie is gebaseerd op Hasselblad-technologie.

De nevencamera is voorzien van een 162 mm equivalent lens. Dat komt overeen met een zoomfactor 7 ten opzichte van de hoofdcamera. Door digitaal in te zoomen komt het totale zoombereik op maar liefst 28x. De secundaire camera heeft een kleinere sensor, 1/2”. De maximale resolutie is 4K en je zit vast aan 30 fps, zonder mogelijkheid van D-log.

De cameramodule van de Mavic 3, met twee afzonderlijke sensoren.

De eerste opnamen die ik maakte met de primaire sensor zien er veelbelovend uit. Veel detail, subtiele kleurschakeringen en geen last van kleurzwemen of vignettering, waarover ik op fora veel klachten voorbij zag komen. Zeker bij het filmen in 5,1K D-log zijn de beelden van zeer hoogwaardige kwaliteit, met veel ruimte voor nabewerking. De maximale bitrate is omhoog gegaan naar 200 Mbps, twee keer zo veel als bij de Mavic 2. Dat is terug te zien in complexe scenes waarbij veel gebeurt (denk aan een golvende zee).

Onderstaande video werd opgenomen in 5,1K 10 bit D-log H.265. In deze stand haal je het uiterste uit de sensor. In D-log worden de kleuren en het contrast tijdens het opnemen ‘platgeslagen’ om zodoende zoveel mogelijk dynamisch bereik te bieden. De kleuren kun je tijdens de bewerking terughalen door een zogenaamde lut toe te passen. Die kun je downloaden bij DJI. Ik zie geen tonvormige vertekening zoals bij de Mavic 2 wel het geval was als je in D-log filmt. Een nadeel is wel dat je tijdens het filmen in D-log geen preview lut kunt inladen in DJI Fly. Je zit dus naar zeer vlakke kleuren te kijken waardoor je geen goed idee hebt van het eindresultaat.

Nog een tweede video, maar dan opgenomen in 4K, 8 bit, normale kleuren. De beelden die uit de drone komen zijn dan direct bruikbaar en hoeven niet door middel van een lut opgehaald te worden zoals bij D-log. Bij het bewerken van de video viel het me wel op dat de horizon af en toe wat scheef trekt. Leuk is de mogelijkheid om slow motion beelden te maken, tot 120 fps in 4K. Daarbij wordt er wel een cropfactor toegepast, de beeldhoek wordt dan dus wat kleiner.

Persoonlijk vind ik het jammer dat de Mavic 3 zo’n grote beeldhoek (84º) heeft. Er is weliswaar geen sprake van vertekening, maar het is allemaal wel erg wijd. De Mavic 2 had een beeldhoek van 77º en in HQ mode ging dat zelfs naar 54º. Dat was mijn favoriet, ook al was het dan niet mogelijk om in D-log te filmen. Ik hoopte dat de Mavic 3 ook een soort HQ modus zou bieden, maar dat is niet het geval.

Het gemis van het draaiwieltje om het diafragma in te stellen kun je trouwens deels compenseren door de functie van de Fn-button te wijzigen. Het is mogelijk om bijvoorbeeld met een keer drukken je diafragma een stop omhoog te zetten en met twee keer drukken een stop omlaag.

Mocht je de Cine-uitvoering van de Mavic 3 kopen, dan is het mogelijk om video-opnamen weg te schrijven in ProRes 422 HQ. Dit is een door Apple ontwikkelde codec die veel minder beeldcompressie toepast. Het voordeel is dat de beelden beter kunnen worden verwerkt in een professionele workflow. Het nadeel is dat ProRes veel meer geheugenruimte vraagt. Een shot van een paar seconden neemt al snel een paar GB in beslag.

Filmen met zoom

Tijdens het filmen kun je tot 4x digitaal inzoomen met de primaire camera. Daarvoor moet je wel overschakelen op de ‘Explore’ modus, door op het verrekijker-icoon te klikken. Het nadeel is dat de beeldkwaliteit omlaag gaat en dat je geen geavanceerde video-instellingen kunt toepassen: je zit vast aan 4K 30 fps. Als je verder wilt inzoomen dan factor vier, dan schakelt de Mavic 3 over op de secundaire telecamera. Die heeft een bereik van 7x zoom tot (wederom digitaal) 28x zoom.

In de praktijk blijkt dat 2x zoom op de hoofdsensor en 7x zoom op de telesensor de beste resultaten geeft. Maar bruikbaar voor professioneel videowerk is het in mijn mening niet. Bij 2x zoom zie je al kwaliteitsverlies ontstaan, maar erger nog: je zit vast aan 4K 30 fps bij een normaal kleurprofiel. 7x zoom op de secundaire camera geeft weliswaar relatief goede resultaten, maar ook hier geldt dat je vastzit aan 4K 30 fps. Dat valt dus lastig te combineren met je andere shots die je bijvoorbeeld in 25 fps D-log draait.

Ik hoop dat DJI hier verbetering in brengt met een toekomstige firmware-update. Zo zou ik graag zien dat je bijvoorbeeld 1,5x kunt zoomen op de hoofdsensor met behoud van instelmogelijkheden, zodat je als het ware de HQ modus van de Mavic 2 terugkrijgt. En de 7x zoom bij 4K zou bruikbaar kunnen zijn als je dan andere framerates kunt instellen en ook D-log kunt kiezen.

Fotografie: specificaties en prestaties

Fotograferen met de primaire camera gaat in een resolutie van 20 megapixels (5280×3956). De sensor is een stuk groter dan die van de Mavic 2 Pro, wat de lichtgevoeligheid ten goede komt. De brandpuntsafstand is 24 mm equivalent, wat zich vertaalt in een beeldhoek van 84º. Het diafragma is instelbaar van f/2.8 tot f/11.

Een jpg in beeldverhouding 4:3, recht uit de camera.

Het is mogelijk om beelden op te slaan in jpg of jpg+raw, in de verhouding 4:3 of 16:9. Naast single shot is het mogelijk om te kiezen voor bracketing (belichtingstrapje), met 3 of 5 opnamen. Verder kun je kiezen uit intervalfotografie. Helaas behoort hyperlapse nog niet tot de mogelijkheden, en ook panoramafoto’s maken is er nog niet bij (deze functies komen pas later). Als je een pano wilt maken, dan zul je dus zelf de afzonderlijke opnamen moeten maken en deze aan elkaar plakken in bijvoorbeeld Photoshop.

Deze pano maakte ik door 3 raw foto’s in Photoshop te combineren.

De foto’s zijn kwalitatief hoogwaardig, met weinig vertekening aan de randen en flink wat dynamisch bereik (zeker in raw), maar de beeldhoek is wel erg groot naar mijn zin. In de praktijk blijkt dat de sensor het bij ISO 800 wat moeilijker begint te krijgen, de beeldruis begint dan prominenter te worden – maar de beelden zijn nog bruikbaar.

Net na zonsondergang, met bewolking. ISO 800, jpg direct uit de camera.

Ook in het geval van fotografie geldt dat je middels de ‘Explore’ modus kunt inzoomen. De eerste 4x zoom wordt gerealiseerd door digitaal in te zoomen op het beeld van de hoofdcamera. Daarna wordt er overgeschakeld naar de secundaire camera, die begint met zoomfactor 7. Door verder digitaal in te zoomen kom je uiteindelijk op 28x zoom.

Een foto gemaakt met de secundaire camera (zoomfactor 7), in jpg formaat, 12 megapixels.

Helaas is de zoomfunctie niet echt bruikbaar voor professioneel werk. Je verliest direct al de mogelijkheid om opnamen in raw te maken. Digitaal zoomen op de hoofdsensor is sowieso niet bevordelijk voor de beeldkwaliteit, dan kun je net zo goed achteraf croppen. De secundaire sensor levert redelijk acceptabele foto’s in 12 megapixel resolutie bij 7x zoom, maar niet meer dan dat. Sowieso is de 1/2″ sensor van de telecamera een stuk minder lichtsterk dan die van de primaire camera.

Conclusie

Mijn hoop was dat de Mavic 3 het beste van de Mavic 2 Pro en Mavic 2 Zoom zou combineren. Maar naar mijn mening is dat maar ten dele gelukt. De beeldkwaliteit van de primaire sensor is prima, zeker in 5,1K D-log, maar de zoomfunctie is niet bruikbaar voor professionele videoproducties. Mogelijk komt hier verbetering in met toekomstige updates, maar dat zal nog moeten blijken. Ik zou allang blij zijn met een HQ modus zoals bij de Mavic 2, dus een kleine crop factor met behoud van 10 bit D-log. De secundaire camera is voor mij als beeldmaker alleen bruikbaar als deze meer instelmogelijkheden krijgt qua framerate en kleurprofiel.

Verder is het onvergeeflijk dat de drone met een eenvoudige app als DJI Fly wordt geleverd. Je betaalt serieus geld voor het apparaat en dan verwacht je minstens de mogelijkheden die DJI GO 4 bood. Om nog maar niet te beginnen over de vele functies die nog ontbreken, zoals APAS 5, hyperlapse en panoramafotografie. DJI heeft de Mavic 3 naar mijn mening te overhaast op de markt gebracht.

Mijn indruk is dat DJI de secundaire camera heeft toegevoegd met het idee dat de Mavic 3 ook voor inspectiewerk gebruikt zou kunnen worden. Op zich is dat een prima uitgangspunt, maar helaas beschikt de hoofdcamera niet over een mechanische sluiter, wat de Mavic 3 dan weer minder geschikt maakt voor mapping en fotogrammetrie-toepassingen. Door geen duidelijke richting te kiezen is de Mavic 3 niet de ultieme tool voor videomakers en dronefotografen geworden, en ook niet de ultieme inspectie- en mappingdrone. Het is nu hinken op twee gedachten.

Tot slot is er nog een olifant in de kamer die ik moet benoemen. De DJI Mavic 3 weegt weliswaar net geen 900 gram, maar heeft geen C1-label. Dat betekent dat je de drone alleen kunt gebruiken in Open categorie A2 (mits je 50m afstand houdt van mensen) en A3. Na 1-1-2023 mag je de Mavic 3 alleen nog in Open categorie A3 gebruiken, tenzij DJI erin slaagt om een C1-classificatie rond te krijgen én die met terugwerkende kracht toegepast te krijgen op verkochte Mavic 3’s. Garanties vallen wat dit betreft op dit moment niet te geven.

NB. DJI heeft aangegeven in januari 2022 met een firmware-update te komen die ervoor moet zorgen dat de ontbrekende functies worden toegevoegd. Mogelijk komen er dan ook meer instelmogelijkheden voor de camera’s.

Voordelen

  • primaire camera biedt goede beeldkwaliteit
  • lange vliegtijd
  • relatief stil
  • obstakeldetectie rondom

Nadelen

  • Zoomfunctie cq. secundaire camera beperkt bruikbaar voor professionele fotografie&video
  • Functionaliteiten en instelmogelijkheden van DJI Fly zeer beperkt
  • Geen aperture dial op RC-N1 controller
  • Horizon trekt soms scheef
  • Zeer eenvoudige controller (tenzij je de Cine editie koopt)
  • Geen Cx-label

Summary
Review Date
Reviewed Item
DJI Mavic 3
Author Rating
31star1star1stargraygray
Product Name
DJI Mavic 3
Price
EUR 2099
Product Availability
Available in Stock
Avatar foto

Wiebe de Jager

Wiebe de Jager (@wdejager) is oprichter van Dronewatch en auteur van de boeken Dronefotografie en Dronevideo's maken. Wiebe is A1/A2/A3 gecertificeerd dronepiloot en beschikt over een exploitatievergunning voor de Specific categorie.

14 gedachten over “DJI Mavic 3 review: hinken op twee gedachten

  • Het zou nu ook een gewone Combo pakket komen, met de Smartcontroller.

    Beantwoorden
    • Hans Geurtsen

      Ja, klopt, heb ik ook gehoord. Vanaf 20 december in China, in Q1 van volgend jaar in de US en “some European markets if demand warrants it”. Dus nog even afwachten of deze ook naar Nederland komt.

      Beantwoorden
  • Hey. Je geeft aan op de Mavic 2 Pro in HQ mode (sensor crop) niet in D-Log te kunnen filmen. Maar bij mij werkt dit gewoon, ik film alleen maar in D-Log en ik gebruik de HQ-stand regelmatig.

    Beantwoorden
    • Avatar foto Wiebe de Jager

      Even denken hoor. Is dat dan ook 10 bit D-log?

      Beantwoorden
  • Hans Geurtsen

    Hoi Wiebe, uitstekende review weer. Kritisch en rechtvaardig. Ik ben van de Mavic 2 Zoom via de Mini 2 naar de Mavic 3 gegaan, dus ik moet zeggen dat ik iets enthousiaster ben dan jij… Je noemt de uitstekende O3+ verbinding tussen Mavic 3 en de RC-N1 controller, maar ik begrijp dat de RC-N1 controller geen O3+ ondersteunt, maar slechts O2. Groeten, Hans.

    Beantwoorden
    • Mooie review! Mijn verbazing tijdens de introductie was groot na het zien van de remote controller zonder lcd. Hoezo!? Voor de zoom functie zou ik hem sowieso niet kopen. Heb het nut daarvan nooit begrepen op een drone, gewoon wat dichterbij je onderwerp vliegen 🙂

      Heb je spijt van de aankoop? De extra lange vliegtijd is naar mijn mening alleen maar commerciële onzin.

      Beantwoorden
      • Avatar foto Wiebe de Jager

        Spijt is een groot woord, maar ik ben nog niet echt heel enthousiast over de drone. Ik hoop – zoals veel anderen met mij – dat DJI met de januari-update veel issues gaat oplossen. Maar ik heb er een hard hoofd in. Het lijkt wel of DJI het contact met de doelgroep kwijt is. De lange vliegtijd is overigens wel heel welkom, dat is absoluut één van de belangrijkste factoren voor mij!

        Beantwoorden
  • Jan van Uffelen

    Beste Wiebe, hartelijk dank voor je review.
    Ik ben een positief iemand en al jaren een fan van DJI en heb zo’n beetje alle modellen gehad, behalve de duurdere Inspires. En steeds tot grote tevredenheid!!! Maar ik vind de Mavic 3 Standaard, tot nu toe, zwaar tegenvallen wat fotografie betreft. Maar misschien had ik te hoge verwachtingen, mede gezien de hoge prijs.
    De zoomfunctie, waar ik erg naar uitzag, is compleet onbruikbaar. Zoals ik in een Amerikaanse review las, is de 162 mm lens leuk voor padvinders om de horizon af te stropen, maar verder heb je er niets aan. Van harte hoop ik dat komende firmware-upgrades verbetering brengen, maar wat de cameraprestaties van de telelens betreft, heb ik daarover mijn twijfels. M.i. is deze Hasselblad-onwaardig. Gelukkig heb ik mijn Mavic 2 zoom nog, zodat ik mijn klanten toch nog mooie panoramafoto’s kan leveren.
    Om teleurstelling te voorkomen adviseer ik potentiële kopers van de Mavic 3 zeker te wachten tot de resultaten van de nieuwe firmware upgrades bekend zijn. Jammer om e.e.a. te moeten schrijven.

    Beantwoorden
  • Beste Wiebe,

    Dankjewel voor de recentie. Vandaag heb ik de DJI pro 2 binnen gekregen en overweeg deze drone in de verpakking te laten en de pro 3 aan te schaffen, maar raad je dat ook aan?
    Ik wik de drone inzetten voor landschapsfotografie en eventueel panden (onroerendgoed)
    Zal ik de DJI pro 2 omruilen voor de 3? Voornamelijk zou ik de drone inzetten voor fotografie en niet voor video.

    Beantwoorden
    • Avatar foto Wiebe de Jager

      Laat ik het zo zeggen: zelf heb ik laatst een goede 2e hands Mavic 2 Pro erbij gekocht, omdat ik nog steeds niet helemaal happy ben met de Mavic 3. Met name de zeer grote beeldhoek stoort mij. En verder vind ik de beeldkwaliteit bij fotografie niet superveel beter geworden. Voor onroerend goed zou ik eerder kijken naar de Mini 2, omdat je daarmee legaal boven bebouwd gebied kunt vliegen.

      Beantwoorden
      • Dankjewel voor je tip! Ik las dat je de beeldhoek van de pro 2 beter vond dan die van de 3 dat vond ik wel belangrijk. de 3 heeft dan weer die 4/3 sensor en zou beter om kunnen gaan met licht/contrast en beter zijn in de schemer. Lastig ik twijfel. Die tweede zoomlens is vrijwel zinloos voor goede foto’s. En daar betaal je dan wel weer voor.

        Beantwoorden
  • Zie je echt verschil foto 2 en 3, al is het maar een beetje beter… Dat zou dan voor mij toch weer de doorslag geven voor de 3. Diafragma wheel van de 2 is weer handig… oh wat moeilijk allemaal 🙂

    Beantwoorden
  • Hoi Wiebe, fijne en gedetailleerde review! Ik vroeg mij af of DJI Inmiddels al een oplossing heeft gemaakt om het diafragma aan te passen met het zoom draaiwieltje op de RC en/of RC pro controller? Of kan het aanpassen van het diafragma nog steeds enkel via de app? Dit vind ik namelijk toch wel een behoorlijk nadeel. Ik ben erg beniewd!

    Beantwoorden
    • Avatar foto Wiebe de Jager

      Bij mijn weten kun je het diafragma nog steeds enkel via het appmenu aanpassen. Persoonlijk raak ik er langzaam aan gewend, maar er zijn situaties waarbij ik toch echt graag het draaiwieltje gebruikt had om snel de f-waarde aan te passen.

      Beantwoorden

Laat een antwoord achter aan Albert Kok Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meld je aan voor onze nieuwsbrief!

Vul hieronder je gegevens in en blijf op de hoogte.

Open nieuwsbrief aanmeldformulier