EASA maakt weg vrij voor inzet sproeidrones in Europa
De Europese Unie neemt nieuwe stappen om de regelgeving omtrent drones te verfijnen. Recentelijk heeft de European Union Aviation Safety Agency (EASA) enkele beperkingen versoepeld, met name voor sproeidrones die worden ingezet in de landbouw. Operators in de Specific categorie kunnen nu relatief laagdrempelig gebruikmaken van PDRA S-01 voor dergelijke toepassingen.
Sproeidrones in opmars
Wereldwijd zijn sproeidrones flink in opmars. Zo claimt DJI per eind 2022 meer dan 200.000 toestellen geleverd te hebben, die voornamelijk in Aziatische landen worden gebruikt. Het gaat om uit de kluiten gewassen multirotordrones die voorzien zijn van een vloeistoftank en sproei-installatie. Op die manier kunnen zeer precies gewassen worden behandeld, bijvoorbeeld met meststoffen of pesticiden. Zeker in combinatie met uitgekiende taakkaarten komt precisielandbouw dankzij de inzet van sproeidrones verder binnen handbereik.
In Europa is de inzet van sproeidrones echter nog amper mogelijk, vanwege de strenge regelgeving voor met name zwaardere drones. Maar daar komt verandering in met de publicatie van ED Decision 2023/012/R, zoals onlangs door EASA gepubliceerd. Het gaat om een update van de acceptable means of compliance (AMC) en guidance material (GM) behorende bij EU-verordening 2019/947.
Sproeien in Specific
Vanwege de grotere risico’s van de inzet van sproeidrones, vallen dergelijke toepassingen per definitie in de Specific categorie. Er zijn vier manieren om hierin actief te worden: via een standaardscenario (STS), voorgedefinieerde risico-analyse (PDRA), specifieke risico-analyse (SORA) of Light UAS Operator Certificate (LUC).
Van deze vier manieren is de STS-route het meest laagdrempelig. Het Europese standaardscenario STS-01 voor dronevluchten boven dunbevolkte gebieden is in theorie zelfs uitermate relevant voor agrarische doeleinden. Echter wordt als eis gesteld dat drones binnen deze categorie onder de C5-klasse vallen. Alleen zijn er nog geen drones met een C5-label op de markt, laat staan sproeidrones.
Als ’tussentijdse’ oplossing kwam EASA met de PDRA S-01, een voorgedefinieerde risicoanalyse op basis van STS-01. In plaats van een ingewikkeld en tijdrovend SORA-risicobeoordelingsproces te doorlopen, biedt de PDRA S-01 een vereenvoudigde versie van dit proces. Met als voordeel dat voor drone-operaties gelijkwaardig aan het STS-01 scenario geen C5-klasse drone benodigd is. Er zat alleen nog een addertje onder het gras: PDRA S-01 voorzag alleen in drones met een maximum startgewicht van 25 kg, terwijl de meeste sproeidrones zwaarder zijn.
Herziene PDRA
Onlangs heeft EASA enkele wijzigingen doorgevoerd in de PDRA S-01. Een van de grootste veranderingen is dat de gewichtsbeperking van 25 kg is komen te vervallen. Dit betekent dat drones onder de PDRA S-01 zwaarder mogen zijn, zolang ze niet groter zijn dan 3 meter. Maar dat is niet de enige verandering. Dit zijn de belangrijkste wijzigingen:
– Bij het besproeien met pesticiden of andere chemicaliën, moeten operaties voldoen aan de richtlijn 2009/128/CE uit 2009, die duurzaam gebruik van pesticiden bevordert.
– Operaties mogen op generieke locaties plaatsvinden, zoals beschreven in de operationele autorisatie, mits de operator duidelijke procedures heeft voor de beoordeling conform de PDRA.
– Voor zeer lage vluchten, tot een hoogte van 10 meter, zijn aanvullende risicowaarden toegevoegd aan de ground risk buffer-tabel.
– Operaties in gecontroleerd luchtruim vereisen specifieke communicatieprocedures met de luchtverkeersleiding.
– Er is ruimte voor alternatieve training voor dronepiloten, welke goedgekeurd moet worden door de nationale autoriteit.
– Er is een mogelijkheid om UAS (onbemande luchtvaartsystemen) te gebruiken die niet voldoen aan de strengere containment-vereiste, op voorwaarde dat deze enkel in lage risicozones opereren.
Deze wijzigingen in de regelgeving vormen een belangrijke stap voorwaarts voor drone-operaties in Europa, in het bijzonder voor de landbouwsector. Geïnteresseerden wordt aangeraden om de volledige ED Decision 2023/012/R zorgvuldig te bestuderen voor een gedetailleerd inzicht in alle wijzigingen.
Meer weten over de inzet van drones voor landbouwtoepassingen? Op 26 oktober 2023 vindt een webinar plaats over dit onderwerp, georganiseerd door de Nationale Proeftuin Precisie Landbouw en Boerderij van de Toekomst in Lelystad.
De DJI Agras T40 heeft een MTOW van maar liefst 100kg met een spanwijdte van 2m80. Zeker is EASA red-tape nodig, maar dat is niet alles. Met vol gewicht is de maximale vliegduur maar 7 minuten en met 100kg moet de landing plaats vrij zijn en alternatieve opties duidelijk gebriefd zijn, omdat er geen tijd is om achter de oren te krabben. Ondanks alle automatische systemen op de Agras familie, mocht de T40 in A-mode komen, dan is het aan de piloot met stick and rudder om compenserend voor de wind de Agras in minder dan één minuut op exact de juiste plaats aan de grond te zetten. Uit ervaring kan ik zeggen dat de vingertoppen gaan zweten, toeschouwers terug deinzen en daarom de minimum training minstens 50 uur moet zijn, waarvan zeker de helft in A-mode.
In het manual van de T40 staat dat na landing eerst de remote uitgeschakeld moet worden en dan pas de drone. Levensgevaarlijk. Altijd eerst de Agras uitschakelen, na read-back ‘Controller clear’ voordat iemand überhaupt in de buurt van de T40 komt.
Ondanks dat een genot en spectaculair is om manueel met de Agras te vliegen, is er geen FTS in het geval van een fly away situation, PDRA wel of niet.
Jammer dat we gedwongen worden om merken als DJI te gebruiken ivm keurmerk. Zelfbouw drones en kleinere spelers in de drone industrie kunnen moeilijk € 40,000 neerleggen om hun drones CE te laten keuren on actief bezig te mogen zijn in de precisie landbouw.
En dan zit je in Nederland nog met de TUG die het zeer moeilijk maakt om een drone boven de 25kg te gebruiken.