DJI Neo review: veelzijdige (FPV) instapdrone, maar geen camera-kampioen

Met Neo heeft dronefabrikant DJI zijn kleinste en lichtste cameradrone geïntroduceerd die filmt in 4K-resolutie, beschikt over GPS-positionering en op meerdere manieren te bedienen is. Dankzij het lichte gewicht (135 gram) en de afgeschermde propellers is de drone veilig in de nabijheid van mensen te gebruiken. In deze review wordt uitgebreid ingegaan op de gebruiksmogelijkheden en cameraprestaties van de DJI Neo.

DJI Neo: een slimme TinyWhoop

Met de introductie van de Neo betreedt DJI een nieuwe productcategorie. De drone is nóg lichter en kleiner dan de bekende Mini-serie drones. Inclusief accu weegt de drone slechts 135 gram. Om dat te realiseren heeft DJI wel moeten bezuinigen op de vliegtijd: die bedraagt ongeveer 15 minuten per acculading. Verder mist de drone obstakeldetectie, maar hij is wel uitgerust met GPS en het Vision Positioning System (VPS), dat ervoor zorgt dat de drone laag boven de grond zijn positie kan behouden in situaties zonder GPS.

Qua ontwerp is de Neo te omschrijven als een kruising tussen de Tello-drone en de Avata 2. Dankzij de kleine afmetingen valt de Neo onder de categorie TinyWhoops, maar dan met de nodige intelligentie aan boord. Doordat de propellers volledig zijn afgeschermd, hoef je je geen zorgen te maken over mogelijke botsingen met mensen of objecten. De drone heeft een solide ontwerp en de camera steekt net niet buiten de behuizing uit. De camera kan zowel naar beneden als naar boven draaien, en beeldstabilisatie wordt volledig softwarematig verzorgd.

Eerste indruk

Het reviewmodel dat door DJI aan Dronewatch is verstrekt, is de Fly More Combo. Deze kit bevat, naast twee extra accu’s (drie in totaal), een RC-N3-controller en een oplaadhub. Heb je al een RC-N2-controller, FPV Remote Controller 3, Motion Controller 3 of RC2 Smart Controller? Dan kun je de Neo ook met deze apparaten bedienen.

De drone voelt zeer degelijk aan. De propellers zijn volledig omsloten door propellerbeschermers, waarvan het bovenste deel vervangbaar is. Mede dankzij het lage gewicht lijkt de Neo wel tegen een stootje te kunnen. Tijdens de review is de drone een paar keer op de grond gevallen, zonder schade op te lopen.

Aan de bovenzijde van de drone bevinden zich twee knoppen: één om de drone aan en uit te zetten, en één om de verschillende QuickShots te activeren. Aan de achterzijde zit een USB-C-aansluiting voor het opladen van de accu en het overzetten van data. Een microSD-slot ontbreekt, de beelden worden opgeslagen op een intern geheugen. Onderaan de drone zijn sensoren zichtbaar voor het Vision Positioning System (VPS).

Hoewel de Neo klein en licht is, is hij niet per se superhandig als reisdrone. In tegenstelling tot de populaire DJI Mini kan de Neo niet worden ingeklapt. Qua gewicht (135 gram) maakt het verschil van 85 gram met de Mini (die ca. 250 gram weegt) ook niet zoveel uit in je rugzak. Daar staat tegenover dat je voor het maken van eenvoudige shots geen losse controller nodig hebt. Die zou je dus kunnen thuislaten als je met de Neo op pad bent.

De drone is softwarematig begrensd tot 120 meter vlieghoogte. Er is geen limiet voor de maximale afstand, maar je moet er zelf voor zorgen dat de drone binnen zichtafstand blijft. Je kunt de return-to-home hoogte zelf instellen, maar wees voorzichtig met te lage instellingen, omdat de drone geen obstakeldetectie heeft. Dankzij AR-functionaliteit kun je tijdens het automatisch terugvliegen precies zien welke route de drone zal volgen.

Bediening

Een uniek aspect van de DJI Neo is de veelzijdigheid qua bediening. Je kunt de drone als een gewone GPS-cameradrone besturen met de nieuwe DJI RC-N3-controller. Heb je al een RC-N2 of RC2 Smart Controller? Geen probleem, die zijn na een firmware-update ook te gebruiken met de DJI Neo. Koop je de Neo zonder controller, dan kun je hem met een smartphone bedienen, zij het minder uitgebreid. Het is zelfs mogelijk om diverse functies te activeren met spraakcommando’s.

Daarnaast kun je de Neo als volwaardige FPV-drone besturen met de FPV Remote Controller 3 of Motion Controller 3 in combinatie met de Goggles 3. In deze configuratie is het zelfs mogelijk om volledig handmatig te vliegen. Dat vergt wel enige oefening, in een FPV-simulator bijvoorbeeld.

De bij de Fly More Combo meegeleverde RC-N3-controller lijkt sprekend op zijn voorganger. Je klemt je telefoon bovenin de houder. Naast de sticks voor de bediening heb je toegang tot knoppen voor aan/uit, return to home, vliegmodusschakelaar, camerakanteling en opname. Ook is er een instelbare functieknop en een knop om te wisselen tussen foto en video. Voor de communicatie met de drone wordt het O4-protocol gebruikt, met een maximaal bereik van 1 tot 6 km, afhankelijk van de omstandigheden.

Camera

De ingebouwde camera filmt in maximaal 4K-resolutie. Foto’s worden vastgelegd in 12 megapixels. De camera kan tot 90° omlaag en 60º omhoog worden gedraaid. Er is geen mechanische gimbal voor stabilisatie; in plaats daarvan wordt het beeld softwarematig gestabiliseerd met de RockSteady-technologie, bekend van de Avata.

Filmen kan met de H.264- en H.265-codecs in MP4-formaat. De witbalans kan handmatig worden ingesteld, maar er zijn geen andere kleurprofielen beschikbaar. Qua framerates kun je kiezen tussen 4K (30 fps) of 1080p HD (30, 50 of 60 fps).

Foto’s worden opgeslagen in het jpg-formaat, met een resolutie van 12 megapixels. De beeldverhouding kan worden ingesteld op 4:3 of 16:9, en belichtingscompensatie is mogelijk voor lichte of donkere opnames. Je kunt ook intervalopnames maken voor timelapses en hyperlapses, met intervallen van 2 tot 60 seconden.

Beelden worden opgeslagen op het interne geheugen van 22 GB, goed voor ongeveer een uur filmen in 4K-resolutie. Ze kunnen worden overgezet via een USB-C-kabel of bekeken en gedownload via de DJI Fly-app. Het is niet mogelijk om een microSD-kaart te plaatsen. Houd hier rekening mee als je op reis bent: als het geheugen van de drone vol zit, kun je geen opnamen meer maken.

Voor wie de Neo als selfiedrone wil gebruiken, biedt DJI diverse QuickShots zoals Dronie, Circle, Rocket, Spotlight, Follow en Track. Deze functies kunnen worden geactiveerd via de knop op de drone, je smartphone of zelfs met stemcommando’s. De drone stijgt op vanaf je handpalm en keert daar na de opname weer terug en landt zodra je je hand uitstrekt.

Eerste keer vliegen

Ik had de DJI Neo al vóór de introductie in huis. Dat betekende dat ik aanvankelijk moest werken met een vroege firmwareversie waarin nog niet alle functies waren verwerkt. Maar voor een eerste algemene indruk maakt dat niet zoveel uit. Als je al eens met een recente DJI-drone, zoals de Mavic of Mini, hebt gevlogen, is de ingebruikname van de Neo niet veel anders: DJI Fly installeren, een account aanmaken en/of inloggen, eventuele updates uitvoeren, en je kunt vliegen.

Wat direct opvalt na het opstijgen, is het geluid dat de Neo produceert. De kleine propellers draaien op zeer hoge toeren, wat resulteert in een hoogfrequent, wat jankerig geluid. De drone is veel nadrukkelijker aanwezig dan bijvoorbeeld een DJI Mini 3 of 4. Dit is meteen een belangrijk nadeel: de DJI Neo kun je niet gemakkelijk gebruiken in bebouwde gebieden of in de buurt van mensen.

Door het geringe gewicht is de Neo ook gevoeliger voor wind dan de Mini. Volgens de specificaties kun je tot windkracht 4 buiten vliegen, maar houd er rekening mee dat je vaak windwaarschuwingen krijgt en dat de drone moeite kan hebben om tegen de wind in te vliegen. Ook zal de drone soms schuin hangen. Een ander nadeel van een kleine drone is dat je de Neo snel uit het zicht verliest.

Met de standaard controller kun je kiezen uit drie vliegmodi: Cine, Normal en Sport. Maar zelfs in de Sport-modus vind ik de DJI Neo niet echt snel. Snel vliegen lukt alleen in manual mode, maar daarvoor heb je wel een FPV-controller van de nieuwste generatie en de Goggles 3 nodig. Hierover later meer.

Praktijktest 1: DJI Neo als GPS-geassisteerde cameradrone

Mijn eerste praktijktest met de DJI Neo betreft het gebruik als een ‘gewone’ GPS-geassisteerde cameradrone, dus op de traditionele manier bestuurd met de RC-N3-controller. Ik neem de drone mee op een tocht door de gemeente Molenwaard om op verschillende plekken wat droneshots te maken. Het doel is een cinematische dronevideo met sfeervolle, vloeiende beelden.

Helaas biedt de camera weinig instelmogelijkheden. Als je in 4K wilt filmen, kun je alleen kiezen voor 30 fps. In 1080p HD heb je iets meer mogelijkheden: 30, 50 en 60 fps. Omdat 25 fps of een veelvoud daarvan in onze regio het meest gangbaar is, kies ik voor Full HD met 50 fps. De belichting laat ik over aan de Neo. Het is wel mogelijk om handmatig te belichten (ISO en sluitertijd zijn instelbaar).

Tijdens het filmen merk ik dat het niet eenvoudig is om vloeiende vliegbewegingen te maken. De drone is weliswaar GPS-gestabiliseerd, maar door de windgevoeligheid is het soms lastig om mooie, vloeiende shots te maken, vooral als je de camera laat draaien (panning). De vliegtijd is voor zo’n kleine drone best lang: een kwartier is haalbaar.

Als ik de beelden op mijn laptop bekijk, valt de beeldkwaliteit wat tegen. Deze is zeker minder goed dan die van de DJI Mini 3 of 4, waarschijnlijk door de softwarematige beeldstabilisatie, HorizonSteady. De drone snijdt continu het beeld bij om het schuinhangen en trillen te compenseren, waardoor je een deel van de resolutie van de camerasensor verliest.

Verder heeft de sensor een beperkt dynamisch bereik, waardoor contrastrijke situaties snel leiden tot onder- en overbelichte delen in het beeld. Ook hebben de kleuren weinig saturatie. Je kunt de kleuren in de nabewerking wel iets aanpassen, maar de vraag is of de doelgroep van deze drone daar daadwerkelijk tijd in zal steken.

Praktijktest 2: DJI Neo als FPV-drone in manual mode

Voor mijn tweede praktijktest gebruik ik de Neo als FPV-drone. Ik heb een DJI FPV-controller 3 en Goggles 3 als onderdeel van mijn Avata 2-set. Na een firmware-update kunnen deze accessoires ook met de Neo worden gebruikt. Het leuke is dat het dan mogelijk is om volledig handmatig te vliegen, zonder enige vorm van GPS-assistentie of stabilisatie.

Hoewel ik weinig ervaring heb met full manual FPV-vliegen, durf ik het met de Neo wel aan. Veel brokken kun je niet maken met zo’n licht toestel. Ik zoek een mooie open ruimte uit met twee doelpalen. Voor de vorm vraag ik een toevallige passant om even als waarnemer op te treden (wettelijk verplicht, bij het gebruik van een videobril). Na het opstijgen in N-mode schakel ik over op manual mode. Het is even wennen, maar al snel draai ik wat achtjes en lukt het zelfs om een denkbeeldig parcours te volgen en door de doelen te vliegen. Het is echt heel leuk vliegen en het is duidelijk dat de drone veel meer kan dan in GPS-mode.

Zonder te crashen schakel ik na een paar minuten weer terug naar N-mode, waardoor de drone netjes blijft stilhangen in de lucht. Dat is het voordeel van de Neo ten opzichte van een ‘echte’ TinyWhoop, die je alleen full manual kunt vliegen. Als full manual FPV-oefendrone is de Neo echt geslaagd!

Praktijktest 3: DJI Neo als volautomatische follow-me drone (ActiveTrack)

Voor de derde praktijktest probeer ik ActiveTrack uit, een van de intelligente vliegfuncties van de DJI Neo. In deze modus kan de drone je automatisch volgen, op basis van AI die het camerabeeld razendsnel verwerkt.

Ik besluit een stukje te gaan fietsen door een dichtbebost gebied. In dit geval bestuur ik de Neo alleen met mijn smartphone. Het is een kwestie van de drone inschakelen, op mijn handpalm zetten, DJI Fly openen en verbinding maken via wifi. Vervolgens kun je kiezen uit verschillende QuickShots, waaronder ActiveTrack. Na het activeren stijgt de drone op en blijft hij op enige afstand stilhangen, klaar om me te volgen.

Eerst fiets ik door een redelijk open bosgebied, en de Neo volgt me probleemloos. Ik maak wat bochten en nog steeds blijft de drone mij volgen. Op een gegeven moment wordt het bos dichter begroeid, maar de drone ontwijkt alle takken. Zelfs wanneer ik door dicht gebladerte fiets, blijft de Neo mij volgen, tot ik uiteindelijk afstap en de drone weer op mijn handpalm landt.

De beelden zijn indrukwekkend: als follow-me drone presteert de Neo bijzonder goed. Het is knap dat DJI dit voor elkaar heeft gekregen in zo’n kleine en lichte drone. Houd er wel rekening mee dat de Neo geen obstakelsensoren heeft aan de zijkanten of achterkant. Je kunt de drone wel vanaf een andere kant laten volgen, maar dan moet je in een open veld zijn.

Praktijktest 4: DJI Neo als selfiedrone (QuickShots)

De laatste praktijktest betreft de andere intelligente vliegmodi. DJI prijst de Neo aan als drone voor vloggers, die het misschien leuk vinden om overal beelden van zichzelf te maken. Van mij hoeft het niet zo, maar het kan geen kwaad om het uit te proberen. Het leuke is vooral dat je de gewenste QuickShot kunt selecteren door middel van de drukknop op de drone. Je hoeft dus geen controller en zelfs geen telefoon bij je te hebben om de Neo als selfiedrone te gebruiken.

De functies zoals Circle en Dronie werken verder zoals bekend van andere DJI-drones. Het is goed om op te merken dat je deze functies alleen moet activeren als je genoeg ruimte hebt, want de drone vliegt anders onherroepelijk tegen eventuele obstakels.

Praktijktest 5: DJI Neo voor dronefotografie

Tijdens de verschillende praktijktesten neem ik ook de tijd om wat dronefoto’s te maken met de Neo. Deze zijn niet onaardig. Een foto van het vestingstadje Nieuwpoort, die ik op Instagram deelde, werd direct opgemerkt door het promotiebureau van de Oude Hollandse Waterlinie en, met mijn toestemming, door hen opnieuw gepubliceerd. Wat meteen bewijst dat de fotokwaliteit prima is voor social media-toepassingen.

De kwaliteit van de dronefoto’s is echter lager dan die van de DJI Mini 3 of 4. Vooral bij contrastrijke situaties met een laagstaande zon heeft de Neo het moeilijk. Je hebt ook geen geavanceerde mogelijkheden zoals HDR of AEB. Bovendien weet de softwarematige beeldstabilisatie de horizon niet altijd recht te houden wanneer de drone schuin hangt, wat bij een beetje wind al snel gebeurt.

Conclusie

De DJI Neo is een ontzettend leuke drone om mee te vliegen, vooral als je ook een FPV Remote Controller 3 en Goggles 3 hebt liggen, waardoor je de Neo in full manual mode kunt besturen. Misschien is de Neo zelfs wel de beste drone om FPV-vliegen te leren. Daarnaast werkt de automatische volgmodus (ActiveTrack) verrassend goed. Houd er echter rekening mee dat de drone geen sensoren rondom heeft.

Als ‘gewone’ cameradrone is de Neo wat minder geschikt. De beeldkwaliteit, zeker bij video. is zichtbaar slechter dan die van de populaire Mini 3 en 4. Het beeld is korreliger en de kleuren zijn wat fletser. Bovendien is de drone niet per se handzamer, omdat de Mini in opgevouwen toestand kleiner is dan de Neo. Ook de windgevoeligheid is een nadeel: vanaf windkracht 3 wordt vliegen lastig. Daarnaast zorgt het lawaai van de propellers ervoor dat je de Neo niet ongemerkt kunt gebruiken in de buurt van mensen.

Dit brengt me bij de achilleshiel van deze drone: de geluidsproductie. Het is helaas inherent aan de zeer kleine propellers dat ze op hoge snelheid moeten draaien, wat resulteert in een irritant, jankend geluid. Hierdoor is de Neo echt ongeschikt om langdurig te gebruiken op plekken waar andere mensen in de buurt zijn; zij zullen dat niet waarderen.

Ik kan me voorstellen dat veel dronevliegers de Neo ‘voor erbij’ aanschaffen. De drone zal ook populair zijn als beginnersdrone. Maar wie serieus aan de slag wil met fotografie en videografie, kan beter investeren in een DJI Mini 4k of Mini 4 Pro. Verder is het jammer dat de oudere DJI FPV-controllers en Goggles niet compatibel zijn met de Neo. Er zullen niet veel mensen zijn die de derde generatie hiervan hebben, dus full manual vliegen met de Neo vereist een aanzienlijke extra investering.

Wat de regelgeving betreft, is het belangrijk te benadrukken dat de Neo een ‘echte’ drone is en geen speelgoed. De drone heeft een C0-label, wat betekent dat je ermee mag vliegen binnen de beperkingen van Open subcategorie A1. Je moet je registreren als dronepiloot en je exploitantnummer zichtbaar aanbrengen op de drone. Je mag niet hoger vliegen dan 120 meter en je moet de drone altijd in het zicht houden. Vliegen in de buurt van vliegvelden en andere no-flyzones is verboden, evenals vliegen boven menigten of spoor- en autowegen.

DJI Neo: voordelen

• Klein en zeer licht, degelijk ontwerp
• Relatief lange vliegtijd
• Propellers volledig afgeschermd
• Ruime bedieningsmogelijkheden, zelfs zonder controller
• Ook bruikbaar als full manual FPV-drone
• Verbazingwekkende follow-functie
• Gunstig geprijsd

DJI Neo: nadelen

• Luidruchtig
• Windgevoelig
• Geen microSD-slot
• Beperkte camera-instellingen
• Geen obstakeldetectie
• Beperkte beeldkwaliteit, zeker bij video

De DJI Neo is bij Cameranu beschikbaar in twee varianten:

DJI Neo (drone only): € 199,-
DJI Neo Fly More Combo (drone+controller+3 accu’s+charging hub): € 349,-

Met dank aan DJI voor het beschikbaar stellen van het reviewmodel en Cameranu voor het mogelijk maken van deze review.