DFC pleit voor versoepeling TUG-regeling op basis van geluidsmetingen
De zogeheten TUG-regeling (Tijdelijk Uitzonderlijk Gebruik), oorspronkelijk afkomstig uit de bemande luchtvaart, stelt strikte eisen aan het opstijgen en landen van luchtvaartuigen die meer dan 25 kilogram wegen. Deze beperking belemmert de inzet van zwaardere drones, zoals sproeidrones, die binnen sectoren als de landbouw juist veel potentie bieden. Ondanks de bewezen voordelen blijven innovaties hierdoor letterlijk en figuurlijk aan de grond. Drone Flight Company (DFC) voerde geluidsmetingen uit en vraagt nu om een herziening van deze verouderde regelgeving.
Geluidsprofiel DJI Agras T50 in perspectief
In een recent rapport, opgesteld door Drone Flight Company, wordt op basis van geluidsmetingen onderbouwd dat de DJI Agras T50 — een landbouwdrone met een maximaal startgewicht van circa 103 kg — in operationele omstandigheden minder geluidshinder veroorzaakt dan conventionele landbouwmachines. Tijdens metingen werd vastgesteld dat de drone geluidsniveaus produceert tussen de 51,8 en 72 dB(A) LAeq, gemeten op afstanden van 25 tot 150 meter en bij vlieghoogtes tussen de 3 en 10 meter.
Ter vergelijking: traditionele landbouwvoertuigen zoals tractoren en zelfrijdende spuitmachines produceren doorgaans geluidsniveaus van 80 tot 95 dB(A). Volgens gangbare richtlijnen, waaronder de ISO 1996-1:2016 en het Nederlandse Activiteitenbesluit milieubeheer, vallen de gemeten waarden van de Agras T50 daarmee binnen de aanvaardbare geluidsnormen voor overdag.
Duurzamer én minder verstorend dan traditionele machines
Behalve het geluidsaspect wijst de studie op bijkomende voordelen van drones ten opzichte van conventionele landbouwmachines. Zo veroorzaakt een drone geen directe uitstoot van CO₂, stikstofoxiden, fijnstof of roet, in tegenstelling tot landbouwvoertuigen met verbrandingsmotoren. Ook is het transport van een drone naar het perceel efficiënter, bijvoorbeeld per bedrijfswagen of aanhanger, wat bijdraagt aan lagere verkeersbelasting en brandstofverbruik.
Een ander belangrijk punt is de fysieke impact op de bodem. Waar zware landbouwmachines kunnen leiden tot bodemverdichting — met negatieve effecten op bodemstructuur en waterinfiltratie — raakt een drone het landoppervlak niet. Dit draagt bij aan een gezondere bodem en veerkrachtigere landbouwgrond.
Oproep tot modernisering van de regelgeving
DFC concludeert op basis van de metingen en analyse dat het gebruik van drones zoals de Agras T50 overdag op landbouwpercelen binnen de wettelijke geluidsnormen blijft. Er is dan ook geen reden om dergelijke drones onder de huidige, restrictieve TUG-regeling te laten vallen, zolang ze worden ingezet conform het operationeel handboek en buiten gevoelige gebieden.
Daarom pleit DFC voor een verruiming van de gewichtslimiet van 25 naar 150 kilogram voor agrarische drones. Dit zou de deur openen voor bredere toepassing van duurzame, stille en efficiënte drones in de landbouwpraktijk — een ontwikkeling die hard nodig is voor de toekomstbestendigheid van de sector.
Wat betreft bodem belasting heeft een Agras een voordeel, maar men zou er ook voor kunnen kiezen niet te spuiten. Wil men toch spuiten, enkele aannames kloppen niet.
Een gemiddelde spuitton heeft een minimale breedte van 24 meter of meer. Een Agras moet hier minimaal 6x voor op en neer vliegen, dan is vaak de tank en batterij leeg. Een turn-around met een Agras in minder dan 5 minuten is moeilijk, immers de drone moet uit- en weer ingeschakeld worden om de batterij te wisselen. Tenzij men een tweede spuit reservoir heeft (zwaar!) moet het reservoir gevuld worden. Ondertussen rijd de trekker door…
Na 07h00 s’ochtends is een boer met een spuitton al bijna klaar. Om met een Agras s’middags in de volle zon te spuiten met weinig vochtigheid in de lucht is het gif minder effectief, ook omdat een Agras met minder liters per hectare spuit, anders is men nog bezig als de boer al aan het bier zit.
Een veel gehoord argument, ook in dit artikel, voor het gebruik van een Agras is dat de drone ‘schoon’ vliegt. Uit ervaring weet ik dat voor continu gebruik minimaal 8 batterijen nodig zijn. Deze moeten namelijk eerst koelen voordat ze weer opgeladen kunnen worden. En waarmee worden ze opgeladen als men midden in de akkers staat? Met een generator op benzine, vaak met meer lawaai en vervuiling dan een trekker met een Tier4 diesel. En het laadstation van DJI heeft een goede generator nodig. Om ‘geen directe uitstoot op locatie’ te hebben ben ik benieuwd hoe de elektriciteit voorziening van de batterijen gaat. Met een immense accu achter de bus? Energie per accu vervoeren is het minst ecologische wat er bestaat.
De Agras vliegt als een trein, ook enkel met de joysticks. Helaas is heel Nederland bijna een populated area waardoor een SORA goed gekeurd te krijgen moeilijk zal zijn. Vooral om te zorgen dat uninvolved persons niet de operation area betreden. Daarom kan moeilijk worden om de randen van een veld langs een openbare weg te spuiten. De randen dan met een trekker?
Ook heeft de Agras geen FTS en vliegt bijvoorbeeld voor een parachute te laag.
Een Agras kan een voordeel hebben als uiterst redmiddel mocht het land onbegaanbaar zijn. Bijvoorbeeld (her)zaaien, kleine kunstmest gift of anti slakkengif korrels. Maar continu?